Hiperglikemia – czym jest i jak ją leczyć?

Hiperglikemia to stan, gdy dochodzi do podwyższenia stężenia glukozy we krwi zagrażającej naszemu zdrowiu i życiu. To następstwo niedoboru insuliny, która w warunkach fizjologicznych zaopatrza komórki w niezbędną glukozę. Poziom glukozy naturalnie wzrasta po posiłkach, ale nie jest na tyle wysoka, by wyrządzić nam krzywdę. U osób chorych dochodzi do wzrostu stężenia cukru pomimo dostarczania pożywienia. Winne są mechanizmy regulujące poziom glukozy we krwi, co powoduje zaburzenia równowagi ustrojowej. Niedostateczny poziom insuliny powoduje niedożywienie wszystkich komórek organizmu, z czego może rozwinąć się śpiączka cukrzycowa. Inne przyczyny hiperglikemii to stres, infekcje, nieświadomość choroby i niestosowanie się do zaleceń lekarskich (diety).

Hiperglikemia to inaczej przecukrzenie, co oznacza stężenie poziomu glukozy we krwi na czczo od 100 do 125 mg/dl, podczas, gdy prawidłowy poziom glukozy we krwi na czczo waha się w okolicach 99 mg/dl. Natomiast poziom cukru dwie godziny po posiłku w hiperglikemii oscyluje pomiędzy 140 a 199 mg/dl, podczas gdy właściwa granica cukru we krwi to 140 mg/dl. Hiperglikemia może być jedną z pierwszych oznak rozwijającej się cukrzycy typu 2. W hiperglikemii, kiedy poziom cukru we krwi przekracza 180 mg/dl, pojawiają się nieprzyjemne dolegliwości. Na początku organizm stara się sam bronić przed wzrostem poziomu glukozy w krwi poprzez wzmożone pragnienie, częste oddawanie moczu, zwiększonym łaknieniem.

Przy tym typie cukrzycy energia jest produkowana zamiast glukozy z tłuszczów, których metabolitami są m.in. aceton, ciała ketonowe itp. Właśnie te produkty, a nie wzrost poziomu glukozy w krwi stają się przyczyną występowania śpiączki cukrzycowej (hiperglikemicznej). Dlatego chorym poleca się przyjmowanie wspomagających preparatów, np. Topinulin Diabetes, który korzystnie wpływa na regulację poziomu cukru we krwi, zmniejszając jego przyswajanie po posiłkach oraz ułatwia przemianę materii i procesy trawienia. Tym samym zmniejsza ryzyko hiperglikemii.

Objawy hiperglikemii

Hiperglikemia to zdradliwa choroba, rozwija się wolno i niezauważalnie. Dlatego jest ogromnym zaskoczeniem dla pacjentów, którzy dowiadują się o jej rozwoju właśnie u nich. Pamiętajmy, że hiperglikemia może dopaść także nas  nieświadomych zagrożenia  w miejscu publicznym, pracy czy szkole. To dlatego tak ważne jest umiejętne rozpoznanie symptomów i udzielenie pomocy.

Objawy hiperglikemii to:

• Zawroty głowy,
• Głęboki i szybki oddech,
• Wzmożone pragnienie,
• Bóle brzucha,
• Sucha skóra i język,
• Odwodnienie,
• Gorączką,
• Zapach z ust porównywany do acetonu.

Jeżeli osoba źle się czuje i pozostaje przytomna, powinniśmy dowiedzieć się czy zażywała leki i spożywała posiłek. To pomoże rozpoznać nam hiper- lub hipoglikemię. Jeżeli doszło do omdlenia, powinniśmy jak najszybciej wezwać pogotowie i poszukać przy chorym przedmiotów świadczących o tym czy choruje na cukrzycę. Jeżeli osoba nie wie, że choruje, powinna wezwać jak najszybciej pogotowie opisując swoje objawy. Hiperglikemia może zostać niezauważona nawet przez diabetyków. W szpitalu choremu podaje się kroplówkę i insulinę, by zbić poziom cukru. Choroba niesie za sobą poważne powikłania, np. uszkodzenie naczyń krwionośnych i nerwów, zawał serca, a nawet śmierć. Dlatego osobom zagrożonym cukrzycą i świadomie żyjących z chorobą zaleca się przyjmować Alanerv – preparat odżywiający komórki nerwowe.

Morwa Biała

Jak zapobiegać hiperglikemii

Podstawą przy stanie cukrzycowym jest stosowanie się do odpowiedniej diety, unikanie spożycia cukrów prostych, kontrola spożywanych węglowodanów i dbanie o kondycję psycho-fizyczną. Podwyższony poziom cukru we krwi może być wynikiem błędów dietetycznych, np. jedzenia zbyt dużej porcji dania. W skomponowanie odpowiedniego menu pomoże lekarz i dietetyk, a my sami musimy przestrzegać pór posiłków i sprawdzać poziom cukru we krwi o odpowiednich porach dnia.

Należy pamiętać o prowadzeniu aktywnego trybu życia i zażywanie przypisanych leków. Należy przyjmować przepisane leki zgodnie z zaleceniami, nie omijać dawek, nie zaniechać leczenia. Osoby, u których podejrzewa się stan przedcukrzycowy powinny szczególnie uważać na swoje zdrowie. Zarówno lekceważona jak i nierozpoznana cukrzyca grożą powikłaniami. Hiperglikemia może pojawić się w czasie infekcji, gdy zwiększa się zapotrzebowanie na insulinę. Osłabienie przeciąga się, przebiega silniej i z powikłaniami. Bardzo często może dojść zakażenie bakteryjne i grzybicze.

Dlatego nie lekceważmy pierwszych objawów i jeśli to możliwe zgłośmy się do lekarza pierwszego kontaktu. Ryzyko hiperglikemii zwiększają także niektóre leki, nie tylko te dostępne bez recepty (np. tabletki do ssania czy syrop przeciwkaszlowy), lecz także beta-blokery, epinefryna (adrenalina), tiazydy (grupa leków moczopędnych), kortykosteroidy, niacyna, pentamidyna (lek stosowany w pneumocystozowym zapaleniu płuc), inhibitory proteazy i niektóre leki przeciwpsychotyczne. Podawanie środków pobudzających, takich jak amfetamina, również może dać objawy hiperglikemii. Hiperglikemia może być także oznaką insulinoodporności, czyli odporności na działanie insuliny na poziomie komórkowym (zwykle w cukrzycy typu 2).

Wspomagająco w leczeniu zaleca się regulację poziomu cukru we krwi z pomocą naturalnych produktów, np. aloesu Aloes Prima. Sok z aloesu wzmacnia naturalną odporność organizmu, wpływa na zdrowy wygląd skóry oraz poprawia kondycję fizyczną. Polecane są także morwa biała i cynamon, które znajdziemy w preparacie Diabecol Forte. Zalecanym pierwiastkiem jest chrom, np. Bio-Chrom, który wspomaga działanie insuliny. Ponadto obniża poziom glukozy, insuliny i cholesterolu.