Choroby pasożytnicze są coraz częściej występującymi schorzeniami, które dotykają w ogromnym odsetku najmłodszych z nas. Nasze pociechy, których wszędzie pełno, często zapominają o odpowiedniej higienie rąk, co prowadzić może do wielu niebezpiecznych chorób pasożytniczych, które wymagają leczenia farmakologicznego.
Okres letni, uwieńczony w liczne wycieczki do lasów, czy na łąki obfitują wieloma nieprzyjemnościami – począwszy od niebezpiecznych kleszczy, które mogą być w skutkach przyczyną groźnej boleriozy, czy zapalenia opon mózgowych, poprzez bąblowiec – chorobę pasożytniczą, której przyczyną w okresie letnim jest najczęściej spożywanie owoców leśnych (jagód, poziomek). Bąblowiec jest niebezpiecznym schorzeniem,które sieje w naszym organizmie ogromne spustoszenia i niesie za sobą nieodwracalne powikłania zdrowotne. Dziś przyjrzymy się bliżej przyczynom zarażenia tasiemcem bąblowca, oraz opowiemy o objawach, które powinny nas zaniepokoić i skłonić do badań.
Przyczyny i źródła bąblowca:
Jak już wspomnieliśmy – przyczyną bąblowca może być spożywanie owoców leśnych bez ich uprzedniego umycia. Spowodowane jest to często tym, że dzikie zwierzęta, zamieszkujące lasy i łąki są nosicielami tego tasiemca i przenoszą go wraz ze swoimi odchodami, wydalając jaja pasożytów.
Często groźne jest również spożywanie warzyw i owoców rosnących w naszym ogrodzie, jeśli zamieszkujemy słabo zaludnione okolice lub obszary typowo leśne. Należy pamiętać, że nawet tak banalnie prosta rzecz jak mycie owoców i warzyw przed spożyciem jest często pomijana. Jednakże najczęstszą przyczyną zarażenia bąblowcem jest kontakt ze zwierzętami domowymi. Każdy z nas może się zarazić tasiemcem bąblowca poprzez głaskanie, czy zabawy z nim. Nasi pupile nie dają zazwyczaj żadnych objawów, jakoby w ich ciele żył pasożyt, dlatego też, nie zdając sobie sprawy, często pozwalamy sobie na częste zabawy, a nawet spanie w tym samym łóżku co zakażone tasiemcem zwierzę.
Kto jest szczególnie narażony na zachorowanie?
Na zachorowanie narażone są szczególnie osoby, które mają zwierzęta domowe. Czynnikiem, który z pewnością zwiększa ryzyko zachorowanie jest również zamieszkanie na obszarach leśnych. Najczęściej na zachorowania tasiemcem bąblowca narażone są nasze pociechy. Każde dziecko uwielbiające zwierzęta, pozwala sobie często na zabawy z psem czy kotem, pozwalając mu przy tym na lizanie po twarzy czy po rękach. Brak odpowiedniej higieny, a szczególnie częstego mycia rąk, szczególnie przed posiłkami sprawia, że najmłodsi z nas są grupą ryzyka, obarczoną najczęściej zachorowaniem na pasożyta bąblowca.
Często nasze pociechy skarżą się na rozmaite objawy, których podłoża nie potrafimy określić. Dopiero szczegółowe badania są w stanie potwierdzić, że nasze dziecko stało się ofiarą tasiemca. Należy pamiętać, że w podejrzeniu nosicielstwa tasiemca bąblowca należy jak najszybciej wykonać wszelkie badania, gdyż odpowiednich wielkości pasożyt ma skłonności do pękania wewnątrz organizmu nosiciela, powodując rozlanie po organizmie tzw. bąblowica wtórnego, który w skutkach prowadzić może do wstrząsu, który jest niebezpieczny dla naszego życia.
Objawy bąblowca:
Objawy bąblowca:
Zależnie od miejsca lokalizacji tasiemca, może on powodować wiele różnych objawów. Należy jednak pamiętać, że zarażenie tasiemcem bąblowca nie zawsze daje od razu objawy pasożyta – zdarza się, że nasz organizm jest na tyle silny, że sam potrafi uporać się z tasiemcem, zanim ten na dobre rozwinie się w naszym organizmie. Bąblowiec, który jest zlokalizowany w okolicy wątroby może przynieść wiele powikłań związanych z niewydolnością wątroby, czy zapaleniem dróg żółciowych wątroby.
Najczęściej jednak objawy bąblowca są ogólnoustrojowe, a nosiciel pasożyta może odczuwać ogólne osłabienie, brak łaknienia, niski przyrost masy ciała, duszności, oraz męczący kaszel. Zdarza się również często, że tasiemiec obejmuje obszar mózgu, dzięki czemu spowodować może silne zaburzenia świadomości, częste bóle głowy, nudności, oraz napady padaczkowe. Są to tylko niektóre z objawów tasiemca bąblowca – jest to pasożyt, który obejmować może większość z naszych narządów i dawać wiele różnych, niejednoznacznych objawów.
Leczenie bąblowca:
Leczenie tego tasiemca jest procesem wieloetapowym i ma na celu jak najszybsze i najefektywniejsze pozbycie się pasożyta, oraz załagodzenie zmian, których dokonał w poszczególnych narządach. Najczęstszym badaniem zlecanym przy podejrzeniu jest badanie ultrasonograficzne i wykonywanie zdjęć rentgenowskich. Często lekarz już na podstawie prostego wywiadu lekarskiego jest w stanie określić podejrzenie tej choroby. Jednakże najbardziej wiarygodne rozpoznanie postawić na podstawie wyników badania płynu pochodzącego z torbiela lub wycinku fragmentu narządu, który został objęty przez pasożyta. Bąblowiec jest pasożytem trudnym do wyleczenia i przy podejrzeniu tego tasiemca należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu i podjąć leczenie.