Helicobacter pylori to szczep bakterii powszechnie występujący w ludzkim żołądku. Znajduje się u około połowy populacji świata. Oczywiście nie u wszystkich z nich rozwinie się infekcja spowodowana bakterią, bo w przeciwnym wypadku mielibyśmy do czynienia z epidemią. Z niezaznanych dotąd przyczyn Helicobacter pylori może wywoływać szereg problemów trawiennych, m.in. bolesność żołądka, wrzody a nawet grozić rakiem.
Ryzyko zakażenia Helicobacter pylori wzrasta jeśli zdarzyło nam się podróżować po egzotycznych krajach lub sami nie dbaliśmy dostatecznie o zasady higieny, np. jedliśmy brudnymi rękoma, nie myliśmy przed jedzeniem owoców i warzyw lub piliśmy wodę z niepewnego źródła. Bakteria znajduje się w wodzie i pożywieniu przez kontakt z fekaliami.
Helicobacter pylori po przejściu do żołądka może zachować się dwojako ? rozwijać się lub zostać zniszczona przez organizm. Decydującym czynnikiem wpływającym na jej działania jest stan odpornościowy naszego organizmu, który swój początek bierze właśnie z układu pokarmowego. Gdy odżywiamy się zdrowo, to nie chorujemy i nie doświadczamy dolegliwości żołądkowych, a jeśli osłabimy swój system immunologiczny, to prędzej czy później możemy zapaść na chorobę. Jeśli bakteria znajduje się w naszym organizmie to w sprzyjającym kwaśnym środowisku żołądka może się namnażać i powodować skutki takie jak:
- Zapalenie błony śluzowej żołądka
- Uwolnienie toksyn do krwioobiegu
- Przewlekły nieżyt żołądka i dwunastnicy
Objawy zakażenia Helicobacter pylori:
Najczęstszym powikłaniem Helicobacter pylori są wrzody żołądka i dwunastnicy. U niektórych z nas mogą one nie wywołać żadnych symptomów, u innych spowodują nieprzyjemne dolegliwości tj.:
- Ból pod mostkiem, dyskomfort
- Wzdęcia
- Uczucie pełności po jedzeniu
- Zmniejszony apetyt
- Mdłości i wymioty
- Ciemne i smoliste stolce
- Anemia na skutek krwawienia błony żołądka, która wywołuje zmęczenie, osłabienie, apatię
Czy robić testy na obecność Helicobacter pylori?
O tym zdecydować musimy już sami. Jeżeli masz wykryte wrzody lub potwierdzą je badania, to jest to wskazaniem do wykonania badania. Ponadto dobrze jest zrobić badanie gastrologiczne, które będzie polegało na pobraniu wycinka żołądka i skontrolowaniu go pod kątem różnych chorób genetycznych, infekcji i patogenów. Test na obecność Helocibacter pylori można wykonać z próbki kału lub krwi. Jeżeli nie masz objawów ani wrzodów, to wykonanie badania nie jest wskazane.
Leczenie Helicobacter pylori
Przede wszystkim leczenie nie spowoduje wyeliminowania bakterii z organizmu, ponieważ jak już było wspomniane wcześniej, patogeny te żyją w naszym przewodzie pokarmowym i nie powodują żadnych szkód, jeśli nasz organizm jest zdrowy a sposób odżywiania prawidłowy. Po wyleczeniu Helicobacter pylori wrzody zagoją się a objawy jak ból i wzdęcia znikną samoistnie. Podstawą leczenia nie jest więc zapobieganie objawom, ale wzmocnienie odporności, co pomoże unormować poziom bakterii w żołądku.
Należy skupić się na wprowadzeniu lekkostrawnej diety, dieta dla wrzodowców będzie tu idealną opcją. Pijmy dużo wody, jedzmy lekkie zupy warzywne i owocowe przeciery, sucharki, kasze i wszystkie dania gotowane, obrabiane na parze i pieczone, aby zmniejszyć ich zasobność w tłuszcz. Ochronnie na żołądek działa oliwa z oliwek i siemie lniane, dlatego takie produkty uwzględnijmy w codziennym jadłospisie. Przed posiłkiem popijajmy sok z aloesu, który działa osłaniająco na przewód pokarmowy i stwarza prawidłowe, zasadowe środowisko w ciele.
Olejek oregano o działaniu przeciwgrzybiczym
Leki na Helicobacter pylori
Pacjentom najczęściej przepisuje się inhibitory pompy protonowej czyli leki zobojętniające kwasy żołądkowe jak Polprazol Max. W ten sposób zapobiega się postępującemu uszkodzeniu śluzówki żołądka i rozpoczyna gojenie, a objawy choroby ustępują.
Helicobaster pylori leczy się kombinacją 3 antybiotyków, z których to lekarz podejmie decyzję o wskazaniu najlepiej rokującego podawania w naszym przypadku. Należy ściśle przestrzegać dawek i pór przyjmowania lekarstw. U niektórych osób mogą pojawić się skutki uboczne ich przyjmowania, ale jeśli nie są one zbyt uciążliwe, należy kontynuować zażywanie. Cała procedura trwa tydzień do 2-óch tygodni, w zależności od powodzenia pierwszego leczenia. Drugie leczenie jest zalecane u co piątej osoby, ponieważ pierwsze podanie leków okazało się nieskuteczne. Po skończonym leczeniu, nawet jeśli czujemy się dobrze, warto ponownie wykonać badania, aby mieć pewność, że choroba jest zażegnana. Na przyszłość należy unikać ryzyka zakażenia i większą uwagę przywiązywać do zdrowia, które powinno być dla nas najcenniejsze.