Nadżerka szyjki macicy – diagnoza, sposoby leczenia, profilaktyka

Nadżerka szyjki macicy jest prawdopodobnie jedną z najczęstszych dolegliwości dotykających kobiety, ponieważ szacuje się, że około co czwarta kobieta miała doświadczenia z tą chorobą. Chociaż początkowe stadium często jest niegroźne i niestety najczęściej bezobjawowe, to zaniedbana nadżerka może doprowadzić do rozwoju raka szyjki macicy. Chociaż początkowe stadia są bezobjawowe i łatwe do zbagatelizowania warto udać się do lekarza. Bardzo często młode kobiety wstydzą się iść do lekarza i na własną rękę szukają sposobów sięgając po globulki, ale czy tak powinno się robić?

Na czym polega nadżerka szyjki macicy

Nadżerka szyjki macicy jest to zmiana chorobowa tkanek wyściełających ścianę pochwy. Najczęściej nadżerka zaczyna się na styku połączenia pochwy i szyjki macicy. Zmiana jest dosyć charakterystyczną czerwoną plamką o bruzdowatej powierzchni. Zmiana występuje najczęściej u kobiet w wieku rozrodczym to znaczy od 25 do około 35 roku życia.

Nieleczona nadżerka może powoli się rozprzestrzeniać i zaatakować macicę, a nawet jajniki. Niestety często prowadzi również do komplikacji czyli do raka szyjki macicy. Zdarzają się głosy, że nadżerka jest stanem przed rakowym i z pewnością doprowadzi do raka. Jednak nie należy się stresować, ponieważ tylko skrajne i nieleczone stadia są groźne. Warto jednak badać się regularnie, gdyż nawet w najmniejszej nadżerce mogą znajdować się komórki nowotworowe.

Przyczyny nadżerki

Przyczynami nadżerki najczęściej są urazy mechaniczne, zdarza się jednak, że rozchwianie gospodarki hormonalnej również może doprowadzić do zmian

• Najczęstszą przyczyną jest uszkodzenie szyjki macicy w trakcie porodu, ponieważ organy narażone są na ogromne rozciągnięcie bardzo często uszkodzona zostaje ściana szyjki macicy. Z powodu takich obciążeń jest większe ryzyko wdania się infekcji, a w konsekwencji rozwoju nadżerki.
• Równie częstym powodem jest mechaniczne uszkodzenie szyjki macicy przez zbyt wczesne współżycie seksualne po porodzie. Narząd, który nie zregenerował się poprawnie po tak wielkim wysiłku jaki jest poród jest bardzo zagrożony infekcjami, a zwłaszcza nadżerką.
• Lekarze ginekolodzy mówią również, że zbyt częsta zmiana partnerów seksualnych może doprowadzić do zmian w nabłonku. Dzieje się tak z powodu dostawania się do pochwy różnych rodzajów bakterii, gdyż każdy człowiek może mieć nieco inne bakterie na swoim ciele. W związku z tym prawdopodobnie osoby posiadające stałego partnera seksualnego są mniej narażone na nadżerkę.
• Jednym z częstszych powodów występowania nadżerki jest antykoncepcja domaciczna, to znaczy globulki plemnikobójcze, ale przede wszystkim wkładki domaciczne, które powodują stany zapalne a w konsekwencji mogą doprowadzać do częstych nadżerek. W przypadku stosowania tego typu antykoncepcji niezbędne są co półroczne wizyty u ginekologa w celu kontroli.

Po czym poznać nadżerkę – objawy

Nadżerka przez długi czasu może być niewidoczna i bezobjawowa. Z tego względu zaleca się kobietom miesiączkującym przynajmniej raz na rok odwiedzać swojego lekarza ginekologa, gdyż w przypadkach bezobjawowych tylko on będzie w stanie stwierdzić, że taki problem istnieje.

Zdarzają się jednak objawy nadżerki, które również mogą świadczyć o innych dolegliwościach ginekologicznych. Takie objawy to:

• krwawienia i plamienia między miesiączkami
• bóle w okolicach macicy
• pieczenie i świąd narządów rozrodczych (wewnątrz i na zewnątrz)
• upławy o nieprzyjemnym zapachu i niepokojącej barwie jak żółtawe lub ze śladami krwi
• krwawienia i bóle w trakcie lub zaraz po stosunku

W jaki sposób stwierdza się nadżerkę

Nadżerkę jest w stanie stwierdzić tylko lekarz i jedynie za pomocą specjalistycznego sprzętu i badań. Niestety nadżerki nie może stwierdzić lekarz rodzinny, jedynie lekarz ginekolog podczas badania ginekologicznego. Jeżeli w trakcie wizyty lekarz stwierdzi niepokojące zmiany ma on kilka możliwości do stwierdzenia nadżerki. Badanie potwierdzające najczęściej wykonywane jest po krótkim przygotowaniu. Mianowicie najlepiej aby pacjentka przez dwa, trzy dni nie współżyła i wstrzymała się przez około 4 dni od płukania pochwy specjalistycznymi środkami. Tego typu prewencja jest w celu faktycznej oceny stanu nabłonka wyściełającego ściany szyjki macicy i pochwy.

Mucvagin, globulki dopochwowe, 10szt

Po takim przygotowaniu lekarz najczęściej pobiera specjalną szczoteczką warstwę nabłonka i na specjalnych szkiełkach przesyła materiał do laboratorium. Takie badanie nazywane jest cytologią, która ma za zadanie ocenić tak zwaną czystość pochwy. Kolejnym sposobem jest zebranie śluzu specjalną szpatułką i również wysłanie materiału do laboratorium. Oprócz tego w najnowocześniejszych gabinetach możliwe jest badanie za pomocą urządzeń komputerowych. W takim wypadku lekarz korzysta z specjalnego wziernika z mikroskopem na końcu, który przesyła obraz na monitor komputerowy, ponieważ wszystko jest w naturalnych kolorach lekarz jest w stanie dokładnie obejrzeć zmianę. Tego typu badanie nazywa się kolposkopią.

Leczenie nadżerki

Wykonuje się kilka sposobów leczenia nadżerek. Kryterium wyboru to najczęściej wielkość nadżerki w pochwie. Im większa tym poważniejsze leczenie i dłuższy czas rekonwalescencji.

Globulki i leki

Najczęstszą i najprostszą metodą jest leczenie za pomocą globulek dopochwowych i leków doustnych. W tym czasie wskazane jest wstrzymanie się od pożycia seksualnego, aby zmiana mogła się wyleczyć i zasklepić. Tego typu leczenie jest w sytuacji kiedy nadżerka jest niewielka i nie ma w niej komórek nowotworowych. Tego typu leczenie wskazane będzie przy wyniku 2 z badań cytologicznych.

Zamrażanie

W sytuacji kiedy zmiany są większe lekarze stosują zamrażanie azotem miejsca z nadżerką, zabieg trwa do 15 minut i od razu po nim pacjentka może wrócić do domu. Niestety również po tym zabiegu konieczna jest rekonwalescencja i wstrzymywanie się od kontaktów seksualnych przez około 40 dni. W tym czasie mogą występować wodniste upławy, które powinny samoistnie ustać. Jest to najskuteczniejsza metoda usuwania nadżerki

Elektrokoagulacja

Metoda za pomocą której nadżerka usuwana jest światłem laserowym, tego typu metoda jest używana w niewielu sytuacjach, ponieważ w trakcie i po niej wydobywać może się nieprzyjemny zapach. Tak samo jak w poprzednich sytuacjach może powodować upławy i potrzebny jest czas na rekonwalescencje do około 5 tygodni. Elektrokoagulacja stosowana jest rzadko ponieważ może prowadzić do powstawania blizn, przez które kolejne miesiączki i porody mogą być boleśniejsze i trudniejsze.

Jak przeciwdziałać

Jedyną formą przeciwdziałania są częste wizyty u lekarza, aby nie doprowadzić nadżerki do krytycznego stanu, w którym zmiany będą nieodwracalne lub wręcz rozwinie się nowotwór szyjki macicy.

Jednak niewątpliwie pomocne będzie dbanie o higienę pochwy czyli stosowanie odpowiednich środków do higieny intymnej, stosowanie globulek z odpowiednią florą bakteryjną lub stosowanie irygacji (płukania) pochwy. Taka profilaktyka może uchronić kobiece narządy rozrodcze od wielu nieprzyjemnych schorzeń, od nadżerki po kandydozę czyli grzybicę pochwy.