Euthyrox- lek na niedoczynność tarczycy. Wskazania do stosowania i skutki uboczne

Zastosowania leku Euthyrox – wskazania do stosowania

Euthyrox jest lekiem stosowanym w endokrynologii jako syntetyczny hormon tarczycy. Jest to lek z grupy leków hormonalnych i jest możliwy do kupienia w 8 opcjach jeśli chodzi o ilość: 25, 50, 75, 100, 125, 150, 175 i 200 tabletek oraz w takiej samej ilości opcji stężeń. Lek wykazuje działanie na gruczoł tarczycy. Uzupełnia niedobór hormonów wytwarzanych przez tarczycę w przypadku jej niedoczynności. Lek przepisywany jest na receptę w przypadku guzów tarczycy, stanach pooperacyjnych po usunięciu tarczycy, w zapaleniu tarczycy i wspomagająco  w przypadku powiększenia tarczycy celem zahamowania jej rozrastania.  Euthyrox podawany jest osobom z wolem obojętnym w przypadku niemożliwości podawania jodu, co ma miejsce zazwyczaj u dorosłych. Euthyrox podaje się tez w przypadku resekcji wola obojętnego celem niedopuszczenia do jego resekcji. Zależnie od tego, jaki jest stan stężenia hormonów w organizmie pacjenta po zabiegu dobiera się odpowiednią dawkę leku i częstotliwość jego podawania.

Przeciwwskazania do stosowania

Euthyrox to lek o ukierunkowanym działaniu. Nie jest zalecane jego podawanie  w niewydolności kory nadnerczy i przedniego płata przysadki mózgowej ze względu na konieczność metabolizowania dostarczonego hormonu.  Również przebyty zawał serca, angina i niewydolność krążenia są pośrednimi przeciwwskazaniami do przyjmowania hormonu tarczycy. Euthyrox jest również środkiem zwiększającym przemianę materii, ale nie może być stosowany jako środek na odchudzanie.  Bezwględnymi przeciwwskazaniami do przyjmowania Euthyroxu są niewydolność wieńcowa, dławica piersiowe, stwardnienie tętnic , niewydolnośc przysadki, nadnerczy i nadciśnienie tętnicze.

Dawkowanie leku

Lek Euthyrox podaje się w formie kapsułek na czczo i należy robić to pół godziny przed pierwszym posiłkiem popijając niewielką ilością wody.  W przypadku dzieci tabletkę można rozpuścić w niewielkiej ilości wody i taką zawiesinę podać tuż po jej przygotowaniu, popijając niewielką ilością płynu.  Nierzadko zdarza się, że w przypadku niedoczynności tarczycy i po usunięciu wola takie leki pacjent musi przyjmować przez całe życie. Dawka powinna być precyzyjnie dobrana a jej wartość powinna opierać się na podstawie badań laboratoryjnych i klinicznych. Najczęściej dawka dla dorosłej osoby to 150-200 mg  leku dziennie.

Euthyrox jest tyrozyną lewoskrętną. Organizm nie ma zdolności do rozpoznawania rodzaju lewotyroksyny endogennej od egzogennej. Tyroksyna egzogenne podawana jest na czczo, a jej wchłanianie może wynosić maksymalnie 80%. Największe stężenie w organizmie lek osiąga po 6 godzinach od jego zażycia. Do wchłaniania leku dochodzi  przeważnie w jelicie cienkim Dopiero po 5 dniach od podania leku zauważalne jest działanie biologiczne substancji czynnej.  Działanie hormonu opiera się na  wiązaniu lewotyroksyny z białkami osocza . W osoczu nie dochodzi do hemodializy ani hemoperfuzji związku.  Czas półtrwania leku wynosi około tygodnia, przy czym w nadczynności tarczycy jest krótszy i wynosi ok 4 dni. W wątrobie dochodzi do wymiany leworytyroksyny pozatarczycowej z lewotyroksyną osocza.  Wówczas dochodzi do metabolizowania hormonów tarczycy w wątrobie, nerkach, mięśniach i mózgu.

Euthoryx na tarczycę – czy zawsze warto go przyjmować?

Wadą Euthoryxu jest to, że ma on formę T4 wykonanego syntetycznie. W pewnej ilości przypadków jego przepisywanie jest nieuzasadnione, ponieważ przystępną dla tarczycy formą hormonu jest T3. Lek musi zatem potrafić przekonwertować się z przyswajalna formę. Do tej konwersji dochodzi w układzie pokarmowym. Niestety, może to być proces dość problematyczny gdy pacjent odczuwa dolegliwości ze strony wątroby czy jelit.  Dodatkowo na odpowiednią konwersje leku wpływa stres oraz niedobór pierwiastków takich jak selen i cynk. Również stany zapalne w organizmie utrudniają konwersję T4 w T3. Wówczas objawy niedoczynności tarczycy nie ustępują.  Ponadto T4 nie hamuje samoistnie wydzielania TSH i nie stymuluje metabolizmu pacjenta. Potrzebne jest do tego T3, które podkręci metabolizm. Euthyrox nie jest niezastąpionym lekiem na tarczycę, ponieważ oprócz T4 i T3 organizm potrzebuje również mniej istotnych, ale spełniających pewną rolę rodzajów hormonów tarczycy: T1 i  T2.  Są one prekursorami powstawania produktów ubocznych T4/T3. T2 ponadto bierze czynny udział w procesach metabolicznych ponieważ aktywuje mitochondrium do stymulowania konsumpcji cząsteczek tlenu w wątrobie.   T2 wpływa tez na tempo spoczynkowej przemiany materii i procesy utleniania związków hormonalnych. Lekarze często zbędnie zakładają, ze T1 i T2 nie są potrzebne w leczeniu niedoczynności tarczycy pomimo tego, ze związki te nie są do końca poznane.

Skutki uboczne stosowania leku

Przyjmowanie Euthoryxu wiąże się z pewnymi skutkami ubocznymi. Po pierwsze osoby  nieposiadające tarczycy nie wydzielają  kalcytoniny, która niezbędna jest do regulacji wapnia i fosforu. Ich niedobór często prowadzi do chorób kości. Dlatego leki na tarczycę powinny działać w sposób nieupośledzający procesów wchłaniania tych pierwiastków. Niedawne badania nad  wpływem syntetycznego T4 przyjmowanego przez osoby z niedoczynnością tarczycy wykazało pewne ryzyko związane z leczeniem się wyłącznie syntetycznym T4.  Mianowicie, zwiększanie dawki leku może wywołać w organizmie stan nadczynności lekowej. Wówczas wzrasta stres oksydacyjny, z czym wiąże się zwiększone ryzyko nowotworów i innych chorób.  Ponadto T4 ma jednoznaczne powiązanie z możliwością zachorowania na nowotwór płuc. W przypadku stosowania jakiegokolwiek leku na tarczycę i jakiejkolwiek jego formy z czasem może pojawić się odporność tkanek na leki.  W takim przypadku lekarze zalecają przyjmowanie hormonu T3 w rytmie zgodnym z dobowym rytmem wydzieleni kortyzolu.

O czym warto poinformować lekarza?

Jeśli któryś z poniższych stanów lub dolegliwości występuje w Twoim przypadku, koniecznie poinformuj o tym lekarza.

• nadwrażliwość na sól sodową
• nadwrażliwość na lewotyroksyny
• nadwrażliwość na inne składniki preparatu
• nadciśnienie tętnicze
• choroby serca (także przebyte)
• cukrzyca
• zakrzepica
• ciąża
• karmienie piersią

Wówczas lekarz zastąpi Euthyrox innym środkiem lub przekaże Ci dokładne wskazówki odnośnie przyjmowania leku, których będziesz musiał ściśle się trzymać.

Interakcje leków z żywnością – czym są?

Znajomość interakcji leków z żywnością są bardzo ważnym aspektem bezpiecznego przyjmowania wszelkich środków farmaceutycznych. Niestety z reguły pozbywamy się ulotki dołączonej do leku bez choćby przelotnego spojrzenia w jej treść. Bez zapoznania się z zaleceniami producenta leku nie jesteśmy świadomi na jakie produkty żywnościowe należy uważać przy jego przyjmowaniu. Znacznie ogranicza to zasadność i skuteczność kuracji.

Zanim omówimy przykłady produktów żywnościowych niezalecanych przy stosowaniu Euthyroxu, zastanówmy się, dlaczego jedzenie wchodzi w interakcję z lekarstwami. Bardzo często jesteśmy ostrzegani, że niektóre środki farmaceutyczne nie mogą być przyjmowane jednocześnie, podczas gdy zdecydowanie rzadziej mówi się o skutkach ubocznych łączenia ich z pewnymi produktami spożywczymi.

Pierwszym typem interakcji pomiędzy jedzeniem a lekarstwem są zaburzenia we wchłanianiu leku. Żywność może zarówno zwiększać, jak i obniżać poziom przyswajalności. Kolejny rodzaj interakcji między jedzeniem a lekarstwami to zaburzenia w metabolizmie. W trawieniu wszystkiego co dostaje się do naszego żołądka biorą udział pewne enzymy. Jeśli te same enzymy uaktywniają się podczas rozkładu spożytego posiłku oraz przyjętych w tym czasie leków, skuteczność kuracji znacznie maleje.

Euthoryx a dieta

Jak osoby, które stosują lek Euthyrox powinny zmienić swoje zwyczaje żywieniowe? Najważniejsza zasada to przyjmowanie środka na czczo. Najlepiej zażyć lek około 30 minut przed planowanym posiłkiem.

Ponadto należy zmniejszyć ilość spożywanego błonnika. Związek ten potrafi zniwelować stężenie leku o 51%! Z tego względu podczas terapii z użyciem Euthyroxu należy ograniczyć spożywanie błonnika. Co prawda dostarczanie go jest niebywale ważne w kontekście prawidłowego funkcjonowania układu trawiennego, niemniej jednak kłóci się to ze stosowaniem omawianego leku. Nie należy rzecz jasna całkowicie eliminować błonnika ze swojej diety. Najlepiej, gdy ilość tego związku w dziennym jadłospisie mieści się w przedziale od 25 do 40 gramów.

Stosując Euthyrox warto także ograniczyć spożywanie produktów, które zawierają białko sojowe. Zmniejszają one wchłanianie lewotyroksyny, przez co bardzo często należy zwiększyć dawkę leku. Nie byłoby to konieczne, gdyby pacjent od początku kuracji postępował zgodnie z zaleceniami producenta. Podczas kuracji lekiem Euthyrox należy zrezygnować ze spożywania soi oraz produktów stworzonych na jej bazie.

Ponadto zmniejszone wchłanianie Euthoryxu może być spowodowane węglanem wapnia obecnym w diecie pacjenta. Związek ten występuje nie tylko w produktach spożywczych, lecz także w niektórych suplementach diety. Występuje on pod symbolem E170 i pełni funkcję utwardzacza oraz białego barwnika. Występuje on w wielu wyrobach słodkich.

Euthoryx a wahania wagi

Wiele osób stosujących lek Euthoryx skarży się na wahania wagi. Rzeczywiście, kuracja tego typu środkami medycznymi w przypadku schorzeń tarczycy może powodować różne zmiany w funkcjonowaniu naszego organizmu.

Osoby przyjmujące lek Euthyrox niejednokrotnie doświadczają znacznego spadku masy ciała. Stan ten spowodowany jest przyspieszeniem metabolizmu. Może prowadzić do tego stosowanie zbyt dużych dawek Euthyroxu. W takiej sytuacji należy udać się do lekarza oraz ponownie ustalić ilość przyjmowanego leku.

Co jednak, jeżeli do umówionej wizyty pozostało jeszcze dużo czasu? Czy należy odstawić lek? Wówczas najlepiej udać się do zaufanego lekarza rodzinnego, który pomoże uregulować dawki Euthyroxu do kolejnej wizyty u endokrynologa.