Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna

Mimo ogromnego postępu nauk medycznych nadal istnieją choroby, których człowiek nie umie wyleczyć. Jedną z takich przypadłości jest choroba Leśniowskiego-Crohna. Można powstrzymać jej rozwój oraz likwidować objawy, niestety póki co, tylko te możliwości są dostępne chorym. Naukowcy nieustannie pracują  nad nowymi formami leczenia, a wyniki pozwalają patrzeć w przyszłość z optymizmem. Póki co najważniejszym czynnikiem w leczeniu objawów i hamowaniu rozwoju Leśniowskiego-Crohna jest dieta. W naszym artykule szczegółowo omówimy zalecane jak i absolutnie zakazane produkty spożywcze w menu chorego.

Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna

Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna jest bezsprzecznie bardzo ważnym czynnikiem. Zależnie od okresu choroby (okres remisji i zaostrzeń) dieta zdecydowanie różni się. Pacjent zawsze powinien bezwzględnie przestrzegać zaleceń lekarza.

W okresie zaostrzeń:

• Dieta pozbawiona jest błonnika,
• Często jest to dieta płynna,
• Na początkowym etapie podaje się gorzką, słabą herbatę, kisiel i rozcieńczone przeciery.
• Następnie włączane są kleiki ryżowe lub z kaszki pszennej.
• Do przyjmowanych płynów nie dodaje się cukru.

W okresie przewlekłym (remisji):

• Zalecana jest dieta bogatoenergetyczną z niskią zawartością tłuszczu i dużą zawartością białka. Ma ona na celu uzupełnienie niedoborów pokarmowych. W ciągu dnia powinna dostarczać 2500- 000 kalorii.
• Posiłki powinny być niewielkie lecz spożywane regularnie minimum 5-6 razy dziennie.
• Tłuszcze dodaje w postaci surowej do gotowych potraw. Jeśli chory źle to toleruje, podaje się wtedy tłuszcze zawierające kwasy tłuszczowe o średnim łańcuchu węglowym.
• 60% energii dostarczanej z pożywienia powinno pochodzić z węglowodanów.
• W diecie należy uwzględnić młode i delikatne warzywa i owoce z których należy usunąć pestki, obrać ze skórki, przygotowywać z nich przeciery i soki. Wszystko to robimy aby dodatkowo nie obciążać układu pokarmowego.

Poniżej zamieszczamy listę produktów, których należy unikać chorując jak i te zalecane w diecie pacjenta.

Produkty niezalecane

Przede wszystkim pacjenci powinni unikać wszelkich potrwa smażonych, pieczonych (zwykłą metodą), zasmażanych i zapiekanych. Ponadto unikać należy:

• produktów zbożowych: pieczywa razowego, grubych makaronów, grubych kasz, mąki razowej,
• mleka i przetworów mlecznych. Często przy chorobie Leśniowskiego-Crohna pacjenci wykazują nietolerancję na te produkty. Jeśli jednak po spożyciu nabiału nie występują objawy nietolerancji można wprowadzić do diety produkty mleczne.
• jaj – smażonych, gotowanych na twardo, jajecznicy oraz jaj faszerowanych,
• podrobów i tłustych rodzajów mięsa: wieprzowiny, baraniny, gęsi, kaczki, dziczyzny,
• tłustych gatunków wędlin, wędlin podrobowych oraz konserw,
• tłustych ryb, takich jak: sardynki, łosoś, makrela, węgorz, śledź, oraz ryb wędzonych i marynowanych,
• warzyw: kapusty, kalafiora, brukselki, fasoli białej, fasolki szparagowej, grochu, groszku zielonego, soi, cebuli, rzodkiewki, kalarepy, papryki,
• owoców: gruszek, czereśni, wiśni, śliwek, owoców suszonych,
• napoi: gazowanych, alkoholowych oraz kawy,
• deserów takich jak torty i ciasta z kremem, z dodatkiem alkoholu i/lub kawy,
• zup i sosów z zasmażką z mąki i tłuszczu,
• ostrych przypraw: chilli, pieprzu, papryki, octu, musztardy, curry.

Produkty zalecane

Pacjenci cierpiący na chorobę Leśniowskiego-Crohna powinni przygotowywać swoje jedzenie bez użycia tłuszczu. Posiłki powinny być a: gotowane, gotowane na parze, duszone (bez obsmażania!) lub pieczone w folii. W dietę włączyć można:

• produkty zbożowe o niskiej zawartości błonnika: pieczywo pszenne, kasze pszenną, ryż, drobny makaron,
• jaja gotowane na miękko, omlety przyrządzane na parze oraz suflety,
• chude gatunki mięsa: cielęcinę, kurczaki, indyki, chudą wołowinę i królika,
• chude rodzaje wędlin: polędwice, szynki, parówki odtłuszczone,
• chude gatunki ryb: szczupaka, dorsza, sandacza, leszcza, solę, płastugę,
• tłuszcze: masła i margaryny miękkie, olej sojowy oraz słonecznikowy,
• warzywa: pomidory bez skórki i pestek, ziemniaki, marchewkę, dynię, szpinak, sałatę, buraki, szparagi, pietruszkę oraz seler.

Jeśli surowe warzywa są źle tolerowane, pacjent powinien spróbować przyrządzać je w formie przecierów lub soków.

• owoce- przede wszystkim, wprowadzając owoce do diety, należy pamiętać o tym, aby przecierać owoce pestkowe. Owoce dozwolone to jabłka, banany, brzoskwinie, melony, morele (bez skórki), maliny, porzeczki oraz truskawki
• napoje: słabą herbatę, kawę zbożową, soki owocowe i warzywne,
• desery: lody i galaretki w każdej postaci, ciasta powinny być bez owoców oraz orzechów,
• zupy i sosy zagęszczane mąką,
• przyprawy: zieloną pietruszkę, koperek, wanilię, kminek, cukier i sól.

Choroba Leśniowskiego–Crohna to schorzenie przewlekłe, o niejasnej etiologii (przyczynie). W Polsce występuje dość rzadko, w krajach Europy Zachodniej natomiast zachorowalność jest zauważalnie wyższa. Coraz częściej choroba ta dotyka dzieci, jednak statystycznie nadal najczęściej chorują osoby wieku od 20 do 30 lat.

Mimo, że nauka i medycyna nadal nie znają lekarstwa na tę przypadłość, dzięki diecie, pomocy lekarskiej i odpowiednich środkach farmakologicznych pacjenci mogą utrzymać chorobę w ryzach i wieść spokojne, normalne życie.