Zaburzenia erekcji – problem, który można wyleczyć

Zaburzenia erekcji dotyczą aż połowy mężczyzn po 40 roku życia. Gotowość do podjęcia współżycia jest w wielu kulturach nadrzędnym atrybutem męskości. W naszym kręgu kulturowym stanowi raczej o zdrowiu i kondycji mężczyzny. Problemy z erekcją mogą dotykać panów w każdym wieku, nawet młodych, u których nieprawidłowości tego rodzaju nigdy wcześniej nie miały miejsca. W Polsce na zaburzenia erekcji cierpi około 1,5 mln mężczyzn, przy czym zaledwie co trzeci zgłasza się do specjalisty.

Czym są zaburzenia erekcji?

Zaburzenia erekcji, z języka angielskiego erectile dysfunction (ED), dotyczą nieprawidłowości w działaniu układu nerwowo-naczyniowego. W praktyce jest to nawracająca lub permanentna niemożność utrzymania erekcji na poziomie gwarantującym satysfakcjonujące pożycie seksualne. Problemy z erekcją mogą pojawić się nagle, w wyniku np. silnego stresu, bądź postępować stopniowo, wskutek nieprawidłowej higieny życia lub jako następstwo choroby. Od 1992 roku sformułowanie „zaburzenia erekcji” zastąpiło popularną „impotencję”, mającą wydźwięk pejoratywny oraz sugerującą nieodwracalność problemu. Określenie „impotent” zostało uznane za stygmatyzujące i potęgujące poczucie wstydu.

Przyczyny występowania zaburzeń erekcji

Należy rozgraniczyć spadek aktywności seksualnej wynikający z wieku od dysfunkcji będących efektem nieprawidłowo funkcjonującego układu nerwowo-naczyniowego. W pierwszym przypadku życie seksualne przebiega mniej dynamicznie i jest to naturalna konsekwencja występowania andropauzy, czyli obniżania się syntezy testosteronu i androgenów nadnerczowych, na skutek przekwitania. W drugim przypadku przyczyną zaburzeń erekcji mogą być choroby lub niehigieniczny tryb życia, przy czym należałoby jednak zaznaczyć, że określenie jednego czynnika odpowiedzialnego za problemy ze wzwodem jest w zasadzie niemożliwe. Na ogół za zaburzeniami erekcji stoją kwestie natury dwojakiej, zarówno psychogennej, jak i fizycznej.

Do najczęściej występujących fizycznych przyczyn zaburzeń erekcji należą:

• zmiany naczyniowe, w tym choroby układu krążenia, uszkodzenia w ciałach jamistych prącia;
• warunkowane postępującym wiekiem zaburzenia hormonalne, niedobór testosteronu i nadprodukcja prolaktyny, odpowiadającej za obniżenie popędu płciowego;
• poszczególne choroby, w szczególności: cukrzyca, choroba wieńcowa, miażdżyca, niewydolność nerek i wątroby, nadciśnienie tętnicze, stwardnienie rozsiane czy przebyte urazy kręgosłupa;
• zabiegi chirurgiczne gruczołu krokowego;
• przyjmowanie niektórych leków, szczególnie: przeciwdepresyjnych, uspokajających, moczopędnych, należących do grupy tzw. beta-blokerów, antagonistów receptora H2 oraz 5-alfa reduktazy, leków przeciwzapalnych o charakterze niesteroidowym, hormonów oraz analogów GnRH;
• niezdrowy tryb życia: nadużywanie substancji odurzających i alkoholu, palenie papierosów, zmęczenie, przepracowanie, nieprawidłowa dieta (uboga w błonnik, warzywa i owoce, bogata w tłuszcz i produkty wysoko przetworzone), brak aktywności fizycznej.

Etiologia zaburzeń erekcji na tle psychogennym może mieć następujące źródła:

• niska samoocena i brak wiary we własne umiejętności;
• deprecjonujące reakcje partnerki/partnera seksualnego;
• kompleksy na tle wielkości członka;
• lęki związane z obawą przed odbyciem nieudanego stosunku;
• lęki związane z przejawianymi tendencjami homoseksualnymi;
• wychowanie w duchu ortodoksyjnym, wywołującym poczucie winy;
• wychowanie w poczuciu dyscypliny wychowawczej i seksualnej;
• obawa przed zapłodnieniem lub chorobami wenerycznymi;
• konflikty w związku: zdrada, złe doświadczenia seksualne, osłabienie relacji partnerskich, brak właściwych bodźców stymulujących erekcję;
• zachwiana kondycja psychiczna: stany lękowe, fobie, depresja, histeria;
• tendencje do zachowań dewiacyjnych lub fantazji aberracyjnych.

Leczenie zaburzeń erekcji

Zaburzenia erekcji należą do dolegliwości powszechnie uważanych za wstydliwe, dlatego do gabinetu lekarskiego trafiają mężczyźni nierzadko borykający się z problemem wiele miesięcy, a nawet lat. Należy przyjąć, że z problemami natury psychogennej udajemy się do seksuologa, natomiast z problemami związanymi z fizycznością – do urologa. Być może urolog wskaże konieczność wykonania dodatkowych badań bądź wypisze skierowanie do lekarza innej specjalizacji. Zdarza się, że zaburzenia erekcji wyprzedzają pojawienie się objawów chorób takich jak cukrzyca czy choroba wieńcowa, dlatego urolog powinien zachować czujność i przeprowadzić dokładny wywiad z pacjentem, a następnie wnikliwie zbadać penisa, jądra, prostatę oraz czucie w okolicy krocza. Do prawidłowej diagnozy problemu niezbędne mogą się okazać badania krwi, cukru, hormonów, serca czy cholesterolu. W zależności od źródła problemu, lekarz może zalecić odpowiednie leczenie farmakologiczne.

Czy zaburzenia erekcji można leczyć we własnym zakresie?

Większość zaburzeń erekcji u osób poniżej 40 roku życia jest przejściowa i zazwyczaj wynika z przepracowania, braku higieny, złej diety itp. Bywa również, że winowajcą okazuje się rutyna w życiu erotycznym lub spadek kondycji fizycznej. W takich sytuacjach warto sięgnąć po preparaty stymulujące i podtrzymujące erekcję, takie jak Maxigrago: http://www.maxigrago.pl/.

Nienaganną erekcję wspomóc mogą także ćwiczenia mięśni miednicy, rzucenie palenia, systematyczne ćwiczenia oraz regularne współżycie. Jeśli jednak nie jesteśmy w stanie określić źródła naszych problemów, konieczna jest wizyta u specjalisty. Odpowiednio szybko podjęte leczenie pozwala cieszyć się pożyciem seksualnym bez względu na wiek.