Choć nazwa może być myląca, łupież różowy Giberta nie dotyczy powierzchni skóry głowy. Charakteryzuje się zaczerwienionymi, złuszczającymi wykwitami na tułowiu, rękach i nogach. Pojawia się cyklicznie, w sezonie wirusowych zachorowań jesiennych i zimowych, a powoduje go prawdopodobnie wirus opryszczki typu 7. Choroba trwa nawet kilka miesięcy, po czym samoistnie ustępuje. Nie ma przy tym tendencji do powracania.
Objawy łupieżu różowego rozpoczynają się, gdy na ciele występuje zarumieniona plama o złuszczającym się obwodzie. Po upływie około tygodnia następuje wysyp mniejszych plam o złuszczającej się powierzchni. Może towarzyszyć im świąd, ale ogólny stan chorego nie pogarsza się. Schorzenie dotyka często niemowlęta, u których przebieg wysypki jest zaostrzony, może zająć twarz i prowadzić do przebarwień pozapalnych. Czasami łupież różowy Giberta przyjmuje postać bardziej obrzękową, innym razem krwotoczną czy pęcherzykową, ale takie zmiany zdarzają się dużo rzadziej.
Przyczyną wystąpienia łupieżu różowego mogą być inne choroby kontaktowe skóry, grzybica, łuszczyca, a także reakcja na niektóre leki. Zachorowanie wzmaga osłabienie organizmu po walce z infekcją lub gdy cierpimy na choroby przewlekłe, a także w trakcie ciąży. Wiadomo natomiast, że chorobę wywołuje najprawdopodobniej wirus opryszczki Herpessimplex 7, który znajduje się w naturalnym środowisku organizmu. Reakcja uczuleniowa u niektórych osób może świadczyć o predyspozycji genetycznej do jej wystąpienia. Co ciekawe zdecydowanie częściej choroba dotyka kobiety niż mężczyzn i nie występuje u osób o ciemnej karnacji. W Polsce liczba zachorowań na łupież różowy wzrasta w sezonie jesienno-zimowym, by spaść w czasie letnim.
Istnieją podejrzenia, że istnieje związek pomiędzy niedawno przebytą infekcją dróg oddechowych, a więc chwilowym spadkiem odporności z zapadaniem na łupież różowy. Choć choroba zyskała miano niezakaźnej, to jednak zdarzają się jednoczesne zachorowania w środowisku rodziny, w pracy czy szkole. Przenosi się drogą kontaktową, czyli bezpośrednio w kontakcie z wysypką drugiej osoby, choć ryzyko zachorowania jest naprawdę niskie.
Leczenie łupieżu różowego
Łupież różowy Giberta utrzymuje się na ciele od 8 tygodni do nawet 4 miesięcy i mało pocieszający jest fakt, że samoistnie ustępuje, gdy skórę szpecą złuszczające się wypryski. Dodatkowo po ustąpieniu wysypki na skórze pozostają plamy pigmentacyjne. Często w trakcie choroby pacjentom towarzyszy świąd. Z racji tego stosuje się leki, które będą hamowały nieprzyjemne dolegliwości. Uczucie swędzenia zniwelują leki przeciwhistaminowe w postaci żeli, kremów lub doustne blokujące wydzielanie histaminy, np. Fenistil żel, Sudocrem, Zyrtec. Należy unikać drapania, które mogłoby nasilać objawy.
Warto szczególnie zadbać o kondycję naszej skóry. Do naszej codziennej pielęgnacji powinniśmy wprowadzić delikatne płyny myjące, które nie będą zaburzały warstwy lipidowej skóry i nie doprowadzą do podrażnień czy pieczenia, swędzenia. Na jakiś czas powinno odstawić się mydła o silnych substancjach zapachowych i z konserwantami. Najbardziej polecane są produkty hipoalergiczne, także w wersji dla dzieci. Zamiast długich kąpieli wybierajmy szybkie prysznice, które są polecane przy leczeniu łupieżu różowego Giberta. Ciepło powoduje nadmierną aktywność kanalików potowych, które wzmagają wysypkę. Z tego samego powodu powinno się zaprzestać korzystania z sauny, a nawet ograniczyć wysiłek fizyczny. Odradza się także noszenie obcisłej odzieży z materiałów syntetycznych, pod którymi skóra nie może oddychać.
Wysypkę można zwalczać także domowymi sposobami, np. okładem z sody oczyszczonej. Skórę trzeba nawilżać, by nie doprowadzić do jej wysuszenia, lecz nie powinno się stosować do tego gęstych maści, które mogłyby zapychać pory. W łagodzeniu objawów sprawdzą się także zioła, np. rumianek o działaniu kojącym i ściągającym. Zaparzonym naparem z rumianku można przemywać zmienione chorobowo miejsca bez ryzyka podrażnienia.
Krem hipoalergiczny
Objawy łupieżu różowego
- Objawy łupieżu różowego są łatwe do pomylenia z innymi wysypkami, dlatego przy braku pewności bądź szczególnym nasileniu objawów należy udać się do lekarza, który określi jaka choroba zaatakowała nasz organizm. Na łupież różowy Giberta mogą zachorować zarówno niemowlęta, dzieci jak i osoby dorosłe. Mała świadomość pacjentów powoduje, że objawy łupieżu różowego są błędnie rozpoznawane. Podsumowując, objawy łupieżu różowego to:
- Rozlana plama na ciele kształtu owalnego bądź okrągłego o różowym zabarwieniu, którego brzegi ulegają delikatnemu złuszczeniu. Osiąga kilka centymetrów średnicy.
- Na ciele pojawia się blaszka macierzysta – czyli czerwona plama o intensywniejszym zabarwieniu i silnie się złuszczająca.
- Liczne wykwity o różowym zabarwieniu, które delikatnie się złuszczają. Przez cały okres choroby pozostają od siebie odgrodzone i mogą wykazywać symetryczność.
- Objawy koncentrują się wokół tułowia, rąk oraz nóg, nie występują natomiast na dłoniach, stopach i w miejscu naturalnie owłosionym.
- Może, lecz nie musi towarzyszyć jej swędzenie, które nasila przegrzanie organizmu.
- Dodatkowe objawy występują rzadko, chory czuje się dobrze, prawidłowo je i sypia tak, jak przed chorobą.
- łupież różowy może zakończyć się na etapie blaszki macierzystej i nie dawać dodatkowo żadnych symptomów.
- Po ustąpieniu wysypki mogą pozostać plamy pigmentacyjne.
- Zdarza się, że objawy pojawiają się w jamie ustnej.