Leki na zapalenie pęcherza moczowego u kobiet

Zapalenie pęcherza moczowego jest bardzo częstą przypadłością. Chorują ludzie w każdym wieku. Szacuje się, że zapalenie pęcherza moczowego jest jednym z najczęstszych powodów, przez które udajemy się do lekarza.

Okazuje się, że do pierwszego roku życia chłopcy chorują znacznie częściej niż dziewczynki (około 2/3 chłopców i 1/3 dziewczynek). Później sytuacja odwraca się. To kobiety chorują 10, a nawet 50 razy częściej niż mężczyźni. Badania wykazują, że prawdopodobieństwo zachorowania na zapalenie pęcherza moczowego u kobiety jest ogromne – wynosi mniej więcej 0,7/rok. Powodem tego jest budowa cewki moczowej (zupełnie innej niż u mężczyzny). Jest ona położona w pobliżu pochwy i odbytnicy. Umiejscowienie to ułatwia namnażaniu się bakterii. Ryzyko zachorowania zwiększa się wraz z aktywnością seksualną (o około 10%). Podczas współżycia pojawia się ryzyko wprowadzenia czynników chorobotwórczych (patogenów) z cewki moczowej do pęcherza. Zaleca się, by kobieta wypijała przed stosunkiem szklankę wody, a po odbytym stosunku seksualnym opróżniła pęcherz moczowy. Młode kobiety zmagają się z zapaleniem pęcherza moczowego średnio raz w roku. Ponad połowa kobiet chorowała przynajmniej raz w swoim życiu.

Po upływie 50-60 roku życia u mężczyzn ponownie wzrasta ryzyko zachorowania. Chorują wciąż mniej niż kobiety, jednak tylko dwa razy mniej (a nie 10-50 razy). Niektóre choroby zwiększają ryzyko występowania zapalenia np. niewyrównana cukrzyca, upośledzenie odpływu moczu, kamica nerkowa, choroby z obniżoną odpornością immunologiczną itp.

Infekcje dróg moczowych

Są różne rodzaje infekcji dróg moczowych. Czym jest zakażenie układu moczowego? Dochodzi do niego wówczas, kiedy drobnoustroje (w postaci bakterii, grzybów lub wirusów) znajdują się w drogach moczowych, a dokładnie nad dolnym zwieraczem pęcherza moczowego.

Osoby, które zmagają się z zapaleniem pęcherza moczowego powinny mieć świadomość jak zbudowany jest układ moczowy. Składa się on z cewki moczowej czyli dolnej części dróg moczowych i pęcherza moczowego oraz górnej części w skład której wchodzą nerki i moczowody.

Zakażenie dolnego odcinka układu moczowego nazywane jest właśnie zapaleniem pęcherza moczowego. Jeśli zakażenie dotyka górny odcinek wówczas jest to ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek. Jest to dość groźna choroba, wówczas stan zapalny dotyka miedniczki i kielichów nerkowych. Trudniej jest pozbyto się bakterii z moczu i powikłania tej choroby są znacznie bardziej dokuczliwe.

Organizm człowieka jest przystosowany do walki z bakteriami. Posiada mechanizmy obronne, które zapobiegają osiedleniu się drobnoustrojów i infekcji dróg moczowych. Przed chorobą bronią ruchy perystaltyczne mięśniówki moczowodów. To właśnie przy ich użyciu moc przesuwany jest z górnych do dolnych drób moczowych. Kolejnym mechanizmem jest ten, który uniemożliwia cofanie się moczu oraz zagęszcza go. Przed zapaleniem chroni nas również kwaśny odczyn moczu (warto wiedzieć, że większość bakterii nie ma szans na przeżycie w kwaśnym środowisku).

Ciekawostką jest fakt, iż w cewce moczowej mogą bytować i bytują bakterie. W prawidłowych warunkach nie powodują one zapalenia. Uznawane są za fizjologiczną florę pochwy i ujścia cewki moczowej.

Dlatego też pojawiło się pojęcie bezobjawowego bakteriomoczu. Bakterie są w naszym organizmie i wydalamy je z moczem. Mimo patogenu nie występuje zapalenie, ani nie pojawiają się żadne związane z tym dolegliwości. Dawniej podejmowano leczenie bezobjawowego bakteriomoczu, dziś się jednak tego nie stosuje. Jedynie u kobiet w ciąży zaleca się przeprowadzenie odpowiedniej kuracji, gdyż istnieje ryzyko pojawienia się infekcji wewnątrzmacicznej. Podawanie antybiotyków w innym przypadku powoduje odporność bakterii na leki, więc w przyszłości należałoby stosować znacznie silniejsze i co za tym idzie groźniejsze preparaty, które powodują wiele działań niepożądanych.

Zapalenie pęcherza moczowego – objawy

Badania wykazały, że pojemność pęcherza moczowego wynosi od 300 do 400 ml. Jeśli objętość moczu wynosi 250-300ml pojawia się uczucie parcia. Zwiększa się ciśnienie w pęcherzu praz pojawia się skurcz mięśnia wypierającego i rozkurcz zwieraczy. Następnie mocz wypływa przez cewkę moczową i dochodzi do opróżnienia pęcherza. Budowa błony śluzowej jest tak zbudowana, że pojemność pęcherza jest w stanie dostosować się do moczu, który w nim zalega. W niektórych przypadkach (np. choroby, przerostu prostaty) pojemność może się zwiększyć do 2, a w skrajnych przypadkach 3 litrów. Nie powinno się przetrzymywać moczu, ponieważ jego zaleganie sprzyja rozwojowi bakterii.

Najczęstszym objawem zapalenia pęcherza jest częste oddawanie moczu i uczucie pieczenia tuż po oraz w trakcie tej czynności. Są to tzw. dyzuryczne objawy związane z zaburzeniami w trakcie oddawania moczu. Częsty jest również ból w okolicy nadłonowej. Miejscowymi objawami zapalenia pęcherza są np. mimowolne oddawanie moczu, oddawanie moczu w nocy. Jeżeli chory nie zgłasza specjaliście zmian w oddawaniu moczu, wówczas lekarz zazwyczaj powinien zainteresować się kolorem moczu (pacjent z zapaleniem pęcherza moczowego ma zazwyczaj mocz barwy herbacianej lub krwistej). Mocz chorego ma także nieprzyjemny zapach. Jeśli mocz pieni się oznacza to, że białko nieprawidłowo przesącza się do moczu.

Wiele starszych osób nie ma odwagi iść do lekarza i poskarżyć się na takie dolegliwości uznając je za wstydliwe i naturalne dla ich wieku. Specjaliści alarmują, by nie zaniedbać zapalenia pęcherza i zgłaszać się po odpowiednie leczenie, które może szybko zwalczyć chorobę.

W przypadku zapalenia pęcherza mogą pojawić się także objawy ogólnoustrojowe m.in. nudności, wymioty, gorączka, dreszcze czy bóle brzucha.

Oprócz wywiadu lekarz, aby stwierdzić zapalenie pęcherza moczowego musi zlecić badanie moczu. Stan zapalny często już sugeruje sam wygląd moczu – jest mętny. Niepokojącym objawem jest obecność białka oraz zasadowy odczyn moczu. Czasem stosuje się także badanie mikroskopowe osadu moczu. Wówczas stwierdza się leukocyturię (8 krwinek białych w polu widzenia u kobiet i 5 u mężczyzn) lub erytrocyturię (2-3krwinki czerwone w polu widzenia). Posiew moczu wykazuje obecność bakterii. Plusem tego badania jest możliwość stwierdzenia czy dana bakteria jest odporna na określony antybiotyk, co pomoże w podjęciu decyzji o odpowiednim dobraniu leków.

Ponad połowa zachorowań spowodowana jest przez pałeczkę okrężnicy (E. coli), znaczna mniejszość przez gronkowca saprofitycznego (S. saprohyticus). Dlatego istnieje możliwość stosowania leczenia empirycznego specyfikami pierwszego wyboru (leczenie jest podjęte na podstawie znajomości najczęściej powodujących zakażenie drobnoustrojów).

Jak leczyć zapalenie pęcherza?

Aby leczyć i zapobiegać infekcji należy:

• Przestrzegać higieny osobistej
• Nosić bieliznę z naturalnych włókien (stringi i obcisłe spodnie są niewskazane)
• Stosowanie probiotyków
• Przyjmowanie leków przeciwbólowych, rozkurczowych.

Zapalenie pęcherza najczęściej leczy się antybiotykami. Bardzo ważne jest, żeby chory przyjmował także dużo płynów, dzięki czemu podczas oddawania moczy będą wypłukiwane patogeny z dróg moczowych. Lekarze zalecają także przyjmowanie witaminy C (około 100mg dziennie). Na leczenie korzystnie wpływa także sok z żurawin. Działa zakwaszająco oraz sprawia, że mniej rzęsek bakterii E. coli przylega do komórek nabłonka. Specjaliści co do działania żurawiny są podzieleni. W 2011 roku opublikowano badania, które dowodzą jednak, że picie soków z żurawiny i przyjmowanie kapsułek żurawinowych znacznie zmniejszają dolegliwości i pomagają z zwalczeniu zapalenia.

U niektórych zapalenie pęcherza nie pozostawia żadnych powikłań, nazywa się je zapaleniem niepowikłanym. Może być jednak powikłane – ostre oraz nawracające i przewlekłe. Warto wiedzieć, że przy leczeniu niepowikłanym, ostrym nie powinno się przyjmować lekarstw powyżej trzech dni.

Około 44% infekcji, które zostały wywołane przez E.colę powraca w ciągu roku. Jeśli objawy zapalenia pojawiają się po stosunku, zaraz po nim powinno przyjmować się profilaktyczną farmakoterapię.

Należy mieć świadomość tego, że zazwyczaj jeśli pojawi się ostre zapalenie pęcherza moczowego u kobiet i jest leczone, to rzadko dochodzi do jakichkolwiek powikłań. Mimo to żadnych zakażeń pęcherza nie wolno bagatelizować. Odpowiednie leczenie nie tylko szybko wyleczy nasz organizm, ale i zapobiegnie nawrotom choroby.