Dna moczanowa nazywana jest też artretyzmem oraz podagrą. Dawniej mówiło się o niej jako o „chorobie bogaczy”. Dolegliwość ta jest bardzo, bardzo stara. Mimo to – do dzisiaj medycyna nie odkryła jednego właściwego leku na dnę moczanową.
Dna moczanowa – co to takiego?
Choroba ta wiąże się z nawracającym zapaleniem stawów. Zazwyczaj dochodzi do tego w okolicach dużego palca u stopy. Zazwyczaj dna moczanowa objawia się obrzękiem. Zdarza się też, że występują kamienie nerkowe, guzki dnawe bądź nefropatia moczanowa. Kolejnymi objawami mogącymi sygnalizować chorobę jest silne zmęczenie i bardzo wysoka gorączka.
Jeśli choroba jest w zaawansowanym stadium dochodzi do stałego uszkodzenia a nawet niesprawności. Może także uszkodzić inne narządy. Badania wykazują, że nawet 2% społeczeństwa zmaga się z tą dolegliwością. Z dną moczanową najczęściej zmagają się mężczyźni w średnim oraz starszym już wieku.
Jakie są przyczyny występowania choroby?
Przyczyną choroby jest zwiększenie kwasu moczowego we krwi. Jak do tego dochodzi? Zdarza się, że choroba jest dziedziczna (dziedziczymy problemy z metabolizmem). To zaś powoduje, że organizm chorego bez żadnego powodu tworzy zbyt dużo kwasu moczowego. Następstwem jest zaś problem z wydalaniem owego kwasu. W takich przypadkach mówi się o pierwotnej dnie moczanowej.
Z kolei dna moczanowa wtórna może być następstwem różnych chorób np. choroby nerek, białaczki, napromieniowania bądź złych nawyków – głodówki, nadmiernego objadania się, przyjmowania niektórych leków, czy też picia zbyt dużej ilości alkoholu. Choroba może być też wynikiem zaburzenia gospodarki lipidowej, cukrzycy, nadwagi, czy nadciśnienia.
Ponad 10% chorych zmaga się z dną moczanową z powodu złej diety. Czyli takiej, w której znajduje się dużo alkoholu, mięsa, napojów, które są słodzone fruktozą oraz owoców morza.
Jaką dietę powinni stosować chorzy na dnę moczanową?
Najlepszą dietą w przypadku osób chorych na dnę moczanową jest dieta wegetariańska. Chodzi bowiem o to, by jeść potrawy chude i lekkostrawne. Chorzy powinni pamiętać o tym, by jeść mniejsze porcje jedzenia co około 3 godzin. Zaleca się spożywanie 4-5 posiłków w ciągu dnia. Ostatnie danie powinno być spożyte przynajmniej 4 godziny przed snem. Wówczas w organizmie nie zatrzyma się kwas moczowy. Dzięki temu ból nie będzie tak dokuczliwy w nocy.
Osoby zmagające się z dną moczanową nie powinny jeść potraw smażonych, lepiej by były duszone lub gotowane. Szczególnie jeśli chodzi o mięso, najlepiej w ogóle z niego zrezygnować. Niekorzystne dla zdrowia chorych są też mięsne wywary, a także sosy i zupy zrobione na wywarach wyłącznie z warzyw.
Osoby chore muszą także pamiętać o odpowiednim nawodnieniu organizmu. Należy wypijać średnio 2-3 litry wody w ciągu dnia. To pozwala na lepsze i szybsze usuwanie z organizmu kwasy moczowego. Dzięki temu nie powstaną kamienie nerkowe (istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia tej dolegliwości u chorych na dnę moczanową). Zaleca się także picie kawy zbożowej, ziołowych herbat, zrobionych z warzyw i owoców koktajli, słabej herbaty, czy wody mineralnej alkalicznej. Co ciekawe lepiej wystrzegać się soków owocowych – jeśli już je pijemy to rozcieńczone pół na pół z wodą i pite nie więcej niż szklankę dziennie.
Naturalne specyfiki na dnę moczanową
Wybierając produkty, z których przygotowujemy posiłek warto sięgać po te, które zawierają jak najmniej kwasu moczowego (najlepiej mniej niż 50 mg). Warto spożywać chude twarogi, mleko, gotowanej szynki, salami, cebulę, białą kapustę, cukinię, chrzan, czy czerwone buraki. W diecie chorych powinny także dominować marchew, ogórki, pomarańcze, ziemniaki, oliwki, wiśnie, brzoskwinie, agrest, gruszki, czereśnie, jabłka, truskawki, maliny czy winogrona. Jeśli lubisz orzechy, to także nie musisz się ich wystrzegać możesz jeść orzechy włoskie, ziemne i laskowe. Chorzy mogą również spożywać ziarna sezamu i słonecznika.
Zmagający się z dną moczanową muszą zrezygnować z produktów, które mają dużo kwasu moczowego, czyli: parówek, dorsza, szczupaka, sardynek, śledzi, cielęciny, krewetek, dziczyzny, gęsi, groszku zielonego, papryki, kukurydzy, rabarbaru, brukselki, kalafiora, pieczarek, czekolad, ostrych przypraw i sosów oraz mocnej herbaty.