Jak rozpoznać depresję?

Depresja jest chorobą całego organizmu, nie tylko psychiki, ale ciała. Zakłócenie dotyczy snu, wydzielania hormonów, ośrodka głodu, popędu, nastroju, poziomu lęku i odwagi, wrażliwości na bodźce. Z czasem chory przestaje kontrolować swoje odruchy, traci życiowy optymizm. Zwracając uwagę choremu na jego problemy i uświadamiając, że mogą mieć one związek z jego emocjami, zwiększamy jego szansę na wyzdrowienie. Jak rozpoznać depresję, jakie objawy są stereotypowe, a które z nich rzeczywiście oddają istotę choroby?

Trudne rozpoznanie depresji

Depresja to choroba, którą w gruncie rzeczy ciężko rozpoznać. Istnieje wiele chorób związanych z psychiką, a ujawniających się w fizyczności, na przykład wrzody żołądka.

Tabletki na depresję bez recepty

Tymczasem w społeczeństwie pokutuje przekonanie, że choroby psychiczne dotyczą tylko naszej sfery psychicznej. Depresja ujawnia się często w nieznośnych bólach, wyczerpaniu, zaburzeniach snu, spowolnieniu ruchowym, spadku masy ciała. Te towarzyszą niemal wszystkim poważnym chorobom i taka też jest depresja. To realne zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi. Często przypisywane depresji objawy jak smutek, przygnębienie i apatia mogą występować w tak małym nasileniu, że stają się niemal niezauważalne dla nawet najbliższych nam osób. Objawy depresji nie są więc specyficzne i nigdy nie będą takie same u różnych osób.

Chociażby dlatego osoby chore przez wiele lat żyją w nie do końca prawdziwym przeświadczeniu, że ich zdrowie podupada. Tak, ich życie staje się męczarnią, ale dlatego, że dopuścili do momentu, gdy psychika przejmuje kontrolę nad nimi samymi. Ponadto depresja nie musi wystąpić w skrajnym obrazie załamania nerwowego jaki mamy w myślach słysząc o chorobie bliskiej czy dalszej osoby. Jak każda inna choroba, także ta przebiega w różnym nasileniu, z remisjami i zaostrzeniami, które czasem trudno dostrzec samej osobie chorej, a co dopiero bliskim wokół niej. Depresja może manifestować się więc w psychice i fizyczności, dlatego rozpoznanie depresji jest zadaniem trudnym dla osoby postronnej. Może zająć się tym jedynie specjalista, ale nie tylko psycholog, ale także chociażby doświadczony lekarz, który zauważy związek pomiędzy zgłaszanymi objawami a stanem emocjonalnym pacjenta.

Obraz depresji w naszych umysłach bywa zdradliwy. Jak wiele bowiem widzieliśmy osób w stanie kompletnego emocjonalnego upadku? Bardzo prawdopodobne, że żadnej. O depresji się nie mówi, a czasem nawet ukrywa przed rodziną, aby nie być posądzonym o brak perspektyw, lenistwo, poddanie. Z drugiej strony przedłużająca się rozpacz i żal po tragicznych wydarzeniach jest traktowana jako wyraz oddania i tęsknoty, które wzbudzają w nas pożałowanie drugiej osoby, ale mieszczące się w społecznej normie. Prawda jest taka, że nikt nie powinien pozostawać w złych emocjach, izolować się od znajomych i rodziny, buntować przeciwko światu. Jeśli do tego doszło, świadczy to o niepogodzeniu się z prawdą o życiu, uciekaniu w zakłamanie, które zawodzi nas w ślepy zaułek. Walka z powróceniem do życia społecznego jest ciężka i wymaga od chorego dużej dozy zaangażowania oraz zaufania. Tylko akceptując otaczający nas świat, będziemy w stanie przejść stworzoną przez nasz umysł granicę pomiędzy tym co nasze a obce.

Objawy depresji. Czy mam depresję?

Jak już było wspomniane wcześniej, depresja jest ciężka do rozpoznania, ponieważ kojarzymy ją z zaburzeniami emocjonalnymi. Ona natomiast często ujawnia się w naszym ciele imitując przemęczenie, stres czy spadek odporności. Depresja jest po części nimi wszystkimi, ale swój początek bierze w psychice. Objawy depresji są więc wypadkowymi naszych stanów emocjonalnych i powinny być leczone zaczynając od źródła problemu czyli naszej psychiki. Gdy to osiągniemy, uwolnimy się od dolegliwości fizycznych, dlatego leczenie objawów depresji powinno być prowadzone na równi z leczeniem psychiatrycznym. Najczęstszym objawem depresji i jednym z pierwszych zauważalnie wpływających na życie chorego jest pogorszenie jakości snu. Bezsenność bywa odczytywana jako wynik stresującego życia, przemęczenia, nadmiaru zmartwień. Bezsenność w depresji może mieć różny charakter, bo może być płytki, niespokojny, urywany w ciągu nocy. Rozwiązaniem dla wielu osób w tej sytuacji jest przyjęcie leków nasennych, np. z melatoniną (Zdrowosen) lub uspokajających i ułatwiających zasypianie takich jak Extraspamina. Aby pozbyć się lęków i nieznośnych myśli uniemożliwiających zasypianie należy zgłosić się do psychoterapeuty.

Kolejnym często doskwierającym symptomem jest ciągłe, obezwładniające uczucie zmęczenia. Chorzy na depresję nie są w stanie podbiec do autobusu, wejść po schodach, a czasami nawet wstać z łóżka. Zaniedbują znajomych, rodzinę oraz pracę. Stopniowo wycofują się z życia pozostając w swojej strefie komfortu. Stają się marudni, opryskliwi bądź przeciwnie ? zupełnie obojętni na to, co się wokół nich dzieje. Aby pobudzić nas do życia i wzmocnić odruchy na bodźce należy przede wszystkim dobrze się odżywiać. Osoby pogrążone w depresji często tracą na wadze, bo spada im apetyt lub jedzą zbyt dużo, aby zrekompensować sobie brak przyjemności z życia.

Dieta powinna być prowadzona regularnie i zawierać niezbędne składniki bogate w wartości odżywcze. Pracę mózgu wspomogą pełnoziarniste pieczywo i makarony, energii dodadzą witaminy, stres złagodzi magnez i witaminy z grupy B. Dobrze jest brać suplementy diety z żeń-szeniem (Solgar), który pobudza organizm, poprawia pamięć oraz koncentrację potrzebne w pracy. Depresji towarzyszą zawsze bóle głowy i brzucha, które reagują na stres spięciem mięśni. Aby złagodzić ból należy sięgnąć po tabletki No-Spa i kategorycznie przestać się martwić. Pomogą w tym techniki relaksacyjne, uprawianie sportu jak jazda na rowerze czy gry zespołowe. Ponieważ do aktywności fizycznej należy wykrzesać z siebie nieco siły, warto popijać zioła wspomagające trawienie, tj. piołun, które zaostrzą apetyt.

Jak rozpoznać depresję po tych kilku objawach? Należy obserwować zmiany w zachowaniu i wspierać osoby, które tego potrzebują. Depresja nie rozwinie się, jeżeli osoba będzie miała poczucie przynależności do grupy, będzie towarzyska, zaspokoi miłość i przyjaźń. Dlatego należy dbać o nas samych i ludzi wokół nas, którzy odwdzięczą się nam, gdy będziemy w potrzebie. Do depresji podchodźmy tak jak do innej choroby ? powinniśmy leczyć ją wszystkimi możliwymi sposobami, bo walczymy o zdrowie człowieka.