Choroby skóry – jak się ich ustrzec? Rodzaje, leczenie i profilaktyka

Skóra to największy organ naszego ciała, a przez to najbardziej narażony na uszkodzenia mechaniczne, czynniki chorobotwórcze i inne zagrożenia cywilizacyjne. Aby skóra stanowiła odpowiednią barierę dla  niepożądanych bodźców, a więc spełniała swoją rolę, sama musi być zadbana we właściwy sposób. Czasem jednak zdarza się tak, że ekspozycja na niektóre czynniki zewnętrzne jest zbyt silna i długotrwała, co powoduje uszkodzenia skóry, zwane chorobami skóry.

Rodzaje chorób skóry

Choroby skóry można podzielić ze względu na pochodzenie, na nasilenie, na inwazyjność, miejsce występowania czy charakter: ostry lub przewlekły. Jakkolwiek, poniżej opisane są 3 przykładowe, szeroko znane choroby, które dotykają spory procent ludzi na świecie.

Łojotokowe zapalenie skóry

 To pierwszy rodzaj. Choroba ma charakter przewlekły i dotyka kilka procent populacji. Chorymi są najczęściej mężczyźni w wieku między 30. a 60. rokiem życia. Choroba zajmuje obszary ciała o dużej liczbie aktywnych gruczołów łojowych. Można zatem się domyślić, że łojotokowe zapalenie skóry obejmuje zazwyczaj skórę głowy. Nierzadko wkracza też na brwi, brodę, szyję, klatkę piersiową i skórę pod pachami. Funkcjonują także inne nazwy łojotokowego zapalenia skóry: wyprysk łojotokowy i złuszczanie łuszczycowate. Nazwa choroby pochodzi od nadmiernego wydzielania łoju przez gruczoły łojowe.

Objawy łojotokowego zapalenia skóry są przekrojowe i o ich nasileniu decyduje rodzaj ŁZS. Na początku choroby objawy ujawniają się na skórze głowy, gdyż jest to najczęstsze miejsce choroby. Zmiany atakują też dekolt, twarz, uszy, fałdy skórne, np. szparę międzypośladkową, pachwiny, pachy i obszar międzyłopatkowy. Chora skóra jest mocno zaczerwieniona i pokryta niewielkimi łuskami barwy szarej lub żółtej. Im większe stadium choroby, tym objawy bardziej nasilone. Nierzadko dochodzi do sączenia z obszaru zaatakowanego, ponieważ jest on wilgotny. Objawom widocznym gołym okiem towarzyszy nierzadko  świąd oraz pieczenie skóry. Objawy mają bardzo duży wpływ na komfort psychiczny pacjenta. W życiu codziennym przysparzają mu niemały dyskomfort. Choroba może nawracać i wówczas przynosi skutki w postaci wypadających włosów, a następnie łysienia.

Egzema

Egzema to z kolei choroba skóry niewynikająca z zapalenia skóry, a więc ma nieinfekcyjne podłoże (alergiczne lub niealergiczne). W chorobie zmianom ulegają wierzchnie warstwy skóry, do których należą naskórek i warstwa brodawkowata skóry właściwej. Nie do końca  poznane zostały przyczyny pojawiania się egzemy. Duże znaczenie w przebiegu choroby mają zaburzenia układu odpornościowego, predyspozycje genetyczne i działanie konkretnych czynników zewnętrznych. Mogą to być nawet określone substancje i pokarmy. Zależnie od czynnika, egzemę klasyfikuje się do dwóch typów: egzema endogenna lub egzema egzogenna.

Łuszczyca

Łuszczyca to jedna z najczęściej występujących chorób skóry. Zazwyczaj przyjmuje przewlekły i nawrotowy charakter. Łuszczyca może wykazywać kilka rodzajów, jednak cechą je łączącą jest wzmożona proliferacja naskórka. W efekcie dochodzi do obecności złuszczających się wykwitów grudkowych. Na szczęście ustępują one bez powstawania blizn. Łuszczyca, zależnie od rodzaju i nasilenia, może zajmować ograniczone okolice ciała, między innymi objawiać się pojedynczymi ogniskami lub wręcz przeciwnie – może stanowić ciężkie schorzenie obejmujące nie tylko całą skórę ale też stawy, w efekcie prowadząc do kalectwa. Wykwity mogą mieć wielkość łebka od szpilki ale mogą występować też rozległe zmiany zapalne i wysiękowe. Takie zjawisko nosi miano erytrodermii łuszczycowatej. Statystyka mówi, że u co piątego pacjenta pojawi się łuszczyca prowadząca do zapalenia stawów.

Leczenie chorób skóry

Podstawą każdego leczenia jest trafna diagnoza. Zaobserwowanie objawów wskazujących na łojotokowe zapalenie skóry wymaga wizyty u dermatologa. W diagnozie pomocne jest zlokalizowanie obszarów  zaatakowanych przez chorobę oraz charakterystyka dolegliwości. Jeśli badanie skóry oraz wysypki wskaże na chorobę skóry wdraża się leki mające na celu uśmierzenie objawów. Leczenie skutkuje zniknięciem zaczerwienionych plam i ustąpieniem dolegliwości bólowych. Stosuje się leki doustne i nierzadko zaleca się terapię miejscową poprzez stosowanie maści i kremów. Leki posiadają substancje zwalczające infekcje grzybicze, bakteryjne i wirusowe, zależnie od podłoża choroby. Aby spowodować szybsze ustąpienie choroby, należy stosować środki wspomagające, takie jak szampony przeciwłupieżowe oraz kremy ochronne.  Dermatolog dobiera program leczenia i zestaw leków w taki sposób, aby uzyskać jak największą efektywność farmakoterapii.

Choroby skóry – jak się ich ustrzec, czyli profilaktyka chorób skóry

Problem chorób skóry dotyka znaczny procent populacji. Może być on sukcesywnie zwalczany przez nowe metody leczenia. Przede wszystkim powinno się unikać czynników ryzyka.  Bez względu na to, czy przyczyna jest posrednia czy bezpośrednia zaleca się stosowanie zdrowego trybu życia, a więc między innymi: rzucenie palenia, unikanie alkoholu, dbanie o linię oraz o zdrową dietę, podjęcie regularnej aktywności fizycznej, dbanie o nawadnianie, unikanie sytuacji stresowych, leczenie z chorób i infekcji, poddawanie się badaniom profilaktycznym, przestrzeganie higieny osobistej.

Choroby skóry często dotykają też stopy. Nie należy zatem zapominać o ich higienie i pielęgnacji, co pomoże w ich ochronie przed czynnikami chorobotwórczymi. Główne zasady dbania o stopy to wskazówki dotyczące obuwia i kosmetyków. W stopach obecnych jest wiele gruczołów potowych, co skłania do codziennej zmiany skarpetek czy rajstop oraz do codziennego mycia stóp. Należy zapobiegać gromadzeniu się flory bakteryjnej poprzez dokładne mycie się i zakładanie świeżej bielizny, dzięki czemu unikniemy odparzeń i potliwości. Należy starać się nosić tylko wygodne buty, których wkładka jest miękka i wyprofilowana. Ponadto podeszwa powinna być szeroka, aby nie uwierała palców.

 Oprócz codziennych czynności pielęgnacyjnych i zasadzie nieużywania cudzych przedmiotów codziennego użytku można stosować środki chroniące skórę przed negatywnym działaniem.  Przykładem jest olejek arganowy – można go stosować jako pewnego rodzaju terapię skóry, która przyniesie długotrwałe efekty. Olejek arganowy to owoc Maroka, który zawiera wiele przeciwutleniaczy, działając przeciwstarzeniowo i ujędrniająco. Skóra w dużym stopniu absorbuje olejek, dzięki czemu wnika on w głąb skóry i działa tam zabliźniająco na rany i wygładzająco na zmarszczki.

Pielęgnacja skóry – olejek arganowy służy pomocą

Olejek arganowy jest oryginalnym tureckim olejem stosowanym bardzo szeroko nie tylko w Afryce, ale też na całym świecie głównie do celów kosmetycznych. Olejek arganowy to ulga dla przesuszonej skóry i zniszczonych włosów.  Równie dobrze działa na paznokcie. Olej arganowy, posiada pokłady witamin, dzięki czemu ujędrnia, nawilża i chroni skórę oraz jej barierę lipidową.  Witamina E i innym antyoksydanty hamują przebieg procesów starzenia się skóry oraz wspomagają regenerację naskórka dzięki zawartym w nim sterolom. Olejek arganowy wykazuje działanie łagodzące i farmakologiczne w przypadku egzemy, łuszczycy, blizn, drobnych ran czy przebarwień. Olej arganowy bogaty jest w tirukalol decydujący właściwościach antyalergicznych olejku.