Choroba autoimmunologiczna inaczej z autoagresji to sytuacja kryzysowa dla twojego organizmu. Układ odpornościowy chroniący nas dotąd przed chorobami wymierza wszystkie siły przeciwko sobie. Jaki jest tego sens i przyczyna a jakie skutki i metody leczenia? Wstęp do chorób autoimmunologicznych wcale nie musi być jednoznaczny, dlatego ważne abyś nauczył się reakcji ciała i sprawnie interpretował objawy.
Dlaczego organizm atakuje samego siebie?
Częstość występowania chorób z autoagresji z roku na rok wzrasta. Jeszcze do niedawna wiele chorób autoimmunologicznych funkcjonowało tylko w mowie medycznej, a dziś prawdopodobnie wielu z nas zna kogoś z bliskiego otoczenia zmagającego się z RZS (reumatoidalne zapalenie stawów) czy chorobą Hashimoto. Już 5 na 100 Europejczyków zmaga się z poważnym schorzeniem polegającym na zwróceniu sił odpornościowych przeciwko własnemu organizmowi. Te dane niepokoją, zwłaszcza że ich leczenie jest niezwykle kosztowne i długotrwałe.
Cukrzyca typu 1, stwardnienie rozsiane, toczeń, choroba Leśniowskiego-Crohna czy łuszczyca… to tylko niektóre spośród wielu setek przykładów. Choroba autoimmunologiczna dotyczy organu najbardziej osłabionego i podatnego na chorobę. Mogą być nimi układ nerwowy, stawy, mięśnie, skóra, serce, gruczoły – dosłownie każdy element naszego ciała. Aby doszło do zakłócenia działania układu immunologicznego musi nastąpić pewien zwrot. Co może być prawdopodobną przyczyną choroby immunologicznej?
Okazuje się, że dużą rolę odgrywają w tym toksyny środowiskowe, np. rtęć obecna w wodzie i wchłaniana przez ryby i owoce morza. Zaopatrywane w wodę są warzywa i owoce, spożywają je zwierzęta hodowlane i dzikie a także my sami. Rokrocznie do atmosfery uwalniane są tony toksycznych substancji. Niestety na pewne rzeczy nie mamy wpływu a świat zmierza nieubłaganie do momentu walki o surowce naturalne, które na początku zostały nam dane, a dziś są skutecznie odbierane.
Ewolucja organizmu chyli się ku końcowi?
Istnieje wiele teorii na temat przyczyn występowania coraz to nowszych i cięższych chorób. Jedni uważają, że to obrona matki natury wobec przeludnionej Ziemi, zaś inni zwracają uwagę na pęd czasów, za którymi człowiek zwyczajnie nie nadąża. Czy może to dotyczyć także naszego organizmu? Ludzkie ciało samo produkuje toksyny, które następnie usuwa. Oczywiście im mniej pracy musi wykonać, tym zdrowsi jesteśmy i lepiej się czujemy. Główne organy filtrujące to wątroba, nerki, płuca i skóra. Jeśli ich działanie zawodzi, mamy podpowiedź co do przyczyny tego stanu.
Przekroczenie pułapu tolerowanych toksyn skutkuje nieprzyjemnymi konsekwencjami, m.in. pogorszeniem funkcjonowania ciała, jego dosłownym zatruciem. Toksyny gromadzą się w konkretnym miejscu i „pracują” na przyszłe choroby. Toksyny zjadamy (nie tylko z jedzeniem, ale także lekami), część z nich przedostaje się poprzez drogi oddechowe, inne wcieramy w skórę (np. aluminium w dezodorantach) lub włosy (farby z amoniakiem). Rosnąca liczba toksyn zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania a prowadzony przez nas styl życia tylko pogarsza statystyki. Z chorobami autoimmunologicznymi walczą już coraz młodsze dzieci. Dlaczego winne są temu geny i dlaczego rodzice wykazują taką podatność, którą przekazują dzieciom?
Odpowiedź jest prosta – na chorobę immunologiczną składa się wiele czynników, które występujące razem w dostatecznej sile powodują rozwój choroby. Te warunki to:
• Nadmiar toksyn
• Alergeny
• Niezaleczone infekcje
• Niezdrowa dieta
• Stres osłabiający odporność
Jak ustrzec się przed chorobami?
Lekarze mają gotową odpowiedź gdy przychodzi do leczenia chorób autoimmunologicznych. Najczęściej są to niesteroidowe leki przeciwzapalne, w przypadku ich nieskuteczności sterydy oraz nowoczesne immunosupresanty. Niestety ich główną wadą jest hamowanie działania systemu odpornościowego, który owszem, w mniejszym stopniu atakuje zdrowe tkanki, ale nie potrafi obronić nas przed chorobami niosącymi realne zagrożenie. Najważniejsze wydaje się więc zapobieganie chorobom dbając o siebie i swoich bliskich. Warto przebyć kurację oczyszczającą, regularnie pić herbatę z czystka, sok z aloesu odkwaszający środowisko wewnętrzne. Lepsze odżywianie poprawi funkcjonowanie odporności, zmniejszy zmęczenie, pomoże w regulacji stresu. Możesz pomyśleć także o badaniach na przeciwciała przeciw glutenowi, który odpowiada za wiele objawów chorób.
Zażywaj suplementy diety, które odpowiadają za stymulowanie odporności (nie są wskazane w już rozwiniętej chorobie autoimmunologicznej), tj. witamina D, kwasy Omega, probiotyki wzmacniające mikroflorę jelit. Unikaj produktów, po których czujesz się gorzej. Męczące wahania nastroju wywołują pokarmy z cukrami prostymi, głównie słodycze oraz kolorowe napoje. Często wstęp do chorób autoimmunologicznych wynika z twojego zaniedbania, dlatego spróbuj zmienić swoje nastawienie do ciała i odnajdź radość w polepszaniu swojej fizyczności, psychiki, miejsca w społeczeństwie. Tymi zagadnieniami powinni zajmować się specjaliści z różnych dziedzin, bo współpraca na wielu polach jednocześnie pomaga uzyskać szybsze i pewniejsze wyniki.