Zakażenia wirusowe są jednymi z częściej występujących schorzeń, które dają ogólnoustrojowe objawy. Jak wiadomo – w większości przypadków antybiotyki nie działają na zakażenia wirusowe, tylko na te bakteryjne, dlatego też często wyleczenie zakażenia wirusowego jest nie lada wyzwaniem. Szczególnie niebezpieczne są zakażenia wywołane wirusami przenoszonymi poprzez kontakt ze śliną. Najpoważniejszym i najczęściej występującym wirusem jest wirus Epsteina – Barr (EBV), którego zakażeniu ulega około 90 % całej populacji. Czym jest kryjący się pod tą obcojęzyczną nazwą wirus, jakie są objawy zakażenia, oraz jak powinniśmy go leczyć?
Czym jest wirus Epsteina – Barr?
Jest to jeden z najgroźniejszych wirusów występujących u człowieka, który jest najczęstszą przyczyną mononukleozy. Według najnowszych statystyk, jest to wirus, który występuje u około 90 % całej populacji, a drogą przenoszenia wirusa jest ślina, dlatego też choroba ta dość często nazywa jest chorobą pocałunków. Jest to wirus, który nie rozprzestrzenia się po całym organizmie, a atakuje jedynie komórki gardła i jamy ustnej. Jama ustna jest toteż miejscem, w którym namnażają się kolejne wirusy z grupy Epsteina – Barr, stąd też ślina jest główną drogą przenoszenia się choroby. Ciekawym faktem jest to, że według najnowszych badań wirus ten może przenosić się również przy procesach przetaczania krwi (transfuzji) czy podczas kontaktu seksualnego z osobą zakażoną. Wirus ten jest bez wątpienia jednym z najniebezpieczniejszych zakażeń atakujących człowieka, gdyż w skutkach doprowadzić może nawet do nieodwracalnego uszkodzenia lub pęknięcia śledziony.
Objawy zakażenia wirusem Epsteina – Barr:
Wirus ten jest o tyle uciążliwy, że w większości przypadków osoby zakażone nie zdają sobie sprawy z choroby, gdyż objawy zakażenia tym wirusem przypominają zwyczajną infekcję, czy grypę, które są częstym zjawiskiem szczególnie w okresach przejściowych między poszczególnymi porami roku. Głównymi objawami zakażenia wirusem Epsteina – Barr jest ogólne osłabienie, złe samopoczucie, ból głowy, nudności i podwyższona temperatura. U zakażonych, u których przyczyną zakażenia jest mononukleoza pojawia się często znaczna opuchlizna w obrębie karku, ból gardła i powiększone węzły chłonne.
Diagnostyka i leczenie zakażenia:
Badaniem, które jest w stanie potwierdzić obecność wirusa w naszym ciele jest morfologia krwi, która obejmuje badanie na liczbę limfocytów oraz obecność kilku rodzajów przeciwciał. Ponadto w przypadku podejrzenia zakażenia zaleca się wykonanie prób wątrobowych. Wirus EBV jest o tyle niebezpieczną formą zakażenia, że tak naprawdę niemożliwe jest jego całkowite wyleczenie i usunięcie śladu po jego obecności w organizmie. Chorując na wirus Epsteina – Barr nabywamy na niego dożywotnią odporność, co oznacza, że objawy zakażenia nie wystąpią już u nas nigdy w życiu, co nie oznacza, że wirus nie pozostawia po sobie trwałego śladu w naszym organizmie. Ciekawym i jednocześnie niepokojącym faktem jest to, że nawet po dokładnym i pełnym pozbyciu się tej formy wirusa, do końca życia będziemy jego nosicielem, a jego utajona postać nie da o sobie znać.
Czy wirus EBV przyczynia się do powstawania nowotworów?
Wirus Epsteina – Barr, który jest jednym z najniebezpieczniejszych wirusów dotykających człowieka, który przyczynia się według najnowszych badań do powstawania nowotworów i zwiększa ryzyko zachorowania na chorobę demielizacyjną – stwardnienie rozsiane. U osób nie cierpiących na choroby przewlekłe, ryzyko nowotworu powstające wskutek zakażenia wirusem nie jest tak duże jak u osób, które cierpią na różnego rodzaju choroby przewlekłe, czy nosicieli HIV. Poprzez umiejscowienie wirusa w obszarze języka i jamy ustnej, powstające wskutek wirusa nowotwory obejmują jamę ustną, podniebienie i język. Są to zmiany, które mogą rozprzestrzenić się po całym organizmie.
Ponadto wirus ten przyczynia się do powstawania ziarnicy złośliwej i rogowacenia białego skóry, które jest jednym z poważniejszych schorzeń skóry, które daje podejrzenie rozwijania się w obrębie skóry procesu nowotworowego. Wszelkiego rodzaju zmiany, które pojawią się u nas po poprzedzającym okresie infekcji, która wygląda na zwyczajne przeziębienie powinniśmy skonsultować z lekarzem pierwszego kontaktu, w celu ustalenia przyczyn i wykluczenia nosicielstwa wirusa Epsteina – Barr. Profilaktycznie co pół roku, zaleca się wykonanie morfologii krwi obejmujące badanie limfocytów, oraz próby wątrobowe.