Nimesil – wskazania, dawkowanie, środki ostrożności, recepta, cena

Nimesil to jeden z coraz częściej przepisywanych leków przeciwbólowych. Stosują go zarówno kobiety przechodzące bolesne miesiączkowanie, jak i mężczyźni pracujący fizycznie przez długi godziny dziennie. Głównie przepisuje się ten lek w celu leczenia ostrego bólu, ale może być też stosowany w objawowym leczeniu zapalenia kości czy stawów. Nimesil ma bardzo szerokie zastosowanie, ale uznawany jest też za bardzo silny lek, którego dawkowanie i czas zażywania ustala lekarz. Co jeszcze warto wiedzieć o Nimesilu?

Czym jet Nimesil i jak działa?

Nimesil to preparat zawierający nimesulid, czyli niesteroidowy lek przeciwzapalny. Należy do klasy sulfoanilidów. Dzięki temu wykazuje bardzo dobre działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz przeciwgorączkowe. Sam nimesulid przeciwdziała syntezie prostaglandyn, czyli substancji, które wspomagają rozwój stanów zapalnych. Dzięki przeciwdziałaniu ich syntezy stan zapalny nie jest dalej rozwijany, a hamowany. Nimesulid hamuje także aktywność cyklooksygene – COX-2 oraz COX-1, które są enzymami, jakie biorą udział w reakcjach prowadzących do powstawania prostaglandyn, dzięki czemu również hamowany jest rozwój stanu zapalnego. Składnik ten ma również dużą skuteczność w hamowaniu innych procesów i substancji przyczyniających się do powstawania lub pogłębiania się stanu zapalnego. Nimesil ma też bardzo skuteczne i szybkie działanie przeciwbólowe, ponieważ już po 15 minutach od wchłonięcia się z przewodu pokarmowego można odczuć ulgę od bólu różnego pochodzenia. Maksymalne stężenie Nimesilu we krwi pojawia się w przeciągu 2-3 godzin. Warto jednak wiedzieć, że nimesulid przenika do łożyska oraz do mleka kobiet karmiących, a więc ani kobiety w ciąży, ani karmiące piersią nie powinny go stosować.

Kiedy stosować Nimesil?

Preparat ten jest szczególnie wskazany w:

• leczeniu ostrego bólu z różnych przyczyn,
• bolesnym miesiączkowaniu,
• leczenie przeciwreumatyczne,
• leczenie chorób zwyrodnieniowych stawów oraz mięśni,
• leczenie stanów zapalnych.

W bardzo rzadkich przypadkach Nimesil jest przepisywany przez lekarza jako tak zwany lek pierwszego rzutu. Zwykle najpierw podawane są inne środki na przykład z ibuprofenem. Jeśli nie pomagają one na dolegliwości bólowe to dopiero tedy rozważa się podawanie Nimesilu.

Kiedy nie można zażywać Nimesilu?

W wypadku tego leku lista przeciwwskazań jest bardzo długa. Nawet jeśli istnieją silne wskazania do stosowania Nimesilu, ponieważ lek z inną substancją czynną nie zadziała to nie oznacza, że można się nim leczyć, zwłaszcza bez konsultacji z lekarzem. Przede wszystkim nie mogą Nimesilu używać osoby uczulone na jakikolwiek składnik preparatu, w tym kwas acetylosalicylowy, czyli aspirynę, ale też jeśli jest się uczulonym na inne leki o działaniu przeciwzapalnym jak ibuprofen czy ketoprofen.

Kolejne przeciwwskazania to wystąpienie objawów uszkodzenia wątroby po wcześniej stosowanym środku z nimesulidem jako substancją aktywną. A także przyjmowanie innych preparatów, które mogą uszkadzać wątrobę, w tym nadużywanie alkoholu, leków czy narkotyków. Również osoby z chorobą wrzodową żołądka, dwunastnicy czy chorobami układu pokarmowego z krwawieniem w przebiegu choroby nie mogą stosować Nimesilu. Lek ten nie może być stosowany również przez osoby z zaburzeniami krzepnięcia krwi, czynności nerek, czynności wątroby, niewydolnością serca czy choćby z gorączką i objawami grypopodobnymi. Nimesilu nie podaje się też kobietom w ciąży, karmiących piersią oraz dzieciom do lat 12.

Ponieważ Nimesil zawiera sacharozę to osoby chorujące na cukrzycę lub stosujące dietę niskokaloryczną powinny skonsultować się z lekarzem prowadzącym lub dietetykiem przed przyjęciem tego leku. Osoby nietolerujące niektórych cukrów również powinny skonsultować się ze swoim lekarzem przed podjęciem leczenia Nimesilem.

Dawkowanie i sposób podania

Nimesil ma postać granulatu do samodzielnego sporządzenia zawiesiny doustnej. Dawkowanie zawsze ustala lekarz i nie można przekraczać zalecanych dawek, gdyż nie zwiększy to skuteczności leku, a jedynie może doprowadzić do przykrych skutków ubocznych. Ogólnie dorośli i dzieci po 12 roku życia powinny przyjmować dawkę 100 mg Nimesilu, dwa razy na dobę. Zawartość saszetki rozpuszcza się w szklance wody. Zawsze Nimesil przyjmuje się po posiłkach. Jednak jeśli konieczna jest korekta dawki powinien zrobić ją lekarz albo przed rozpoczęciem kuracji tym lekiem albo w trakcie, jeśli pacjent skarży się na inne dolegliwości spowodowane braniem tego środka. Nie ma potrzebny stosować mniejszej dawki u osób w podeszłym wieku. Ogólnie lek ten należy brać przez okres najkrótszy jaki jest możliwy, ale nie dłużej niż 15 dni podczas jednego cyklu leczenia.

W przypadku podejrzenia przedawkowania konieczna jest wizyta u lekarza lub nawet wezwanie pogotowia. Leczenie przebiega objawowo i najczęściej wykonuje się płukanie żołądka. Jeśli pominie się dawkę Nimesilu nie można stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia leczenia.

Interakcje z innymi lekami

Nimesil wchodzi w interakcje z innymi lekami o podobnym działaniu, które są powszechnie dostępne na przykład: Ketonal, Olfen czy Clexane. Nie można go stosować również z lekami zawierającymi selektywne inhibitory COX-2, czy kwas acetylosalicylowy. Nie zaleca się stosowania tego preparatu z lekami przeciwzakrzepowymi jak np. warfaryna czy lekami hamującymi agregację płytek krwi jak tyklopidyna. Także wykluczone jest stosowanie Nimesilu z kortykosteroidami lub inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, furosemidem czy lekami moczopędnymi albo przeciw nadciśnieniowymi. Nimesilu nie można też łączyć z litem stosowanym między innymi w leczeniu choroby dwubiegunowej. Ten lek nie może być też zażywany z metotreksatem, cyklosporyną, takrolimusem czy preparatami zawierającymi izoenzym 2C9 cytochromu P450.

Możliwe skutki uboczne

Nie dość, że Nimesil to nie lek dla wszystkich to także u grupy osób, które mogą go zażywać podczas kuracji mogą wystąpić działania niepożądane. Najczęstsze z nich to problemy z układem pokarmowym jak biegunka, wymioty, nudności czy zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Rzadziej pojawiają się zawroty głowy, duszności, nadciśnienie tętnicze czy zapalenia skóry, rumień, oraz zapalenie błony śluzowej żołądka. Może też wystąpić złe samopoczucie, ogólne osłabienie, bolesne oddawanie moczu, a nawet jego zatrzymanie czy wahania ciśnienia tętniczego. Bardzo rzadko mogą pojawić się zaburzenia widzenia, nadmierne obniżenie temperatury ciała, obrzęk czy zaburzenia równowagi.

Po zażyciu Nimesilu można odczuwać senność, a więc środek ten wpływa niekorzystnie na sprawność psychomotoryczną, czyli na przykład obsługę maszyn i prowadzenie samochodu. Natomiast jeśli wystąpią inne skutki uboczne jak krwotoki, należy bezzwłocznie udać się do lekarza celem przeprowadzenia dalszych badań wykluczających inną przypadłość chorobową lub w celu zmiany środka leczniczego, na bezpieczniejszy, który nie będzie powodował danych skutków ubocznych.