Kiła – objawy, etapy choroby i sposoby leczenia

Choroba znana od wieków, szybko wykryta jest stosunkowo łatwa do wyleczenia, jednak bez ingerencji specjalisty może być nawet śmiertelna. Popularnie nazywana syfem od słowa syfilis, czasem znana jako franca.

Czym jest kiła i jak się zarazić

Kiła jest chorobą ludzką o nieznanym pochodzeniu. Wywoływana jest przez krętka bladego. Chociaż choroba jest znana od wieków dopiero po wynalezieniu penicyliny możliwe było skuteczne leczenie. Łatwo poddaje się kuracji antybiotykowej przez co współcześnie ciężko wykryć typowe objawy, ponieważ często podaje się antybiotyki i choroba może mieć nietypowe objawy.

Najczęstszym sposobem zarażenia się jest drogą płciową (przy stosunku seksualnym, zalicza się tu waginalny, analny i oralny). Bakteria często przenika przez nabłonek, który nie musi być uszkodzony aby doszło do zakażenia. Zdarza się, że jeżeli osoba zarażona kiłą ma zmiany na ścianie gardła to nawet pocałunek może być groźny. Jednak kontakt zdrowej skóry nie grozi zarażeniem. W miejscu zarażenia namnażają się bakterie, które następnie atakują resztę organizmu roznosząc się wraz z krwią. Kiedy dostaną się do węzłów chłonnych to zaczynają one puchnąć.

Objawy i Diagnostyka

Pierwsze stadia często są utajone lub mało zauważalne, przez co wykrywalność kiły jest częstsza w późniejszym stadium choroby. Ze względu na powszechne użycie antybiotyków kiła może dawać opóźnione objawy lub niespecyficzne przez co będzie jeszcze trudniejsza do wykrycia. W zależności od stadium rozwoju choroby są różne specyficzne objawy, najprostszym sposobem jest wykonanie specjalistycznych testów. W tym celu należy udać się do dermatologa, a ten przy podejrzeniu kiły skieruje na badania nieswoiste lub swoiste które sprawdzą czy w krwi lub wymazu owrzodzeń znajdują się krętki kiły.

Kiła pierwszorzędowa – pierwotna

Zaliczana do etapu kiły wczesnej, może trwać nawet do 2 lat bez specyficznego ujawniania się.

Najpopularniejsze objawy:

-jako pierwsza pojawia się zmiana skórna w okolicy miejsca zarażenia, mogą temu towarzyszyć opuchnięte węzły chłonne. Zmiana pierwotna jest często niebolesna, robi się niewielki wrzód, który następnie po jakimś czasie goi się samoistnie. W jego miejscu wytwarza się jednak specyficzna twarda grudka otoczona charakterystycznym ognistym pierścieniem

Niestety tylko około 20% przypadków objawia się charakterystycznie

Pozostałe objawy

-kiłowe zapalenie narządów płciowych (żołędzi, pochwy)

-postać zgorzelinowa

-ponad 2cm zmiana skórna

-zmiana o niespecyficznym umiejscowieniu (jak w okolicy odbytu)

Nieleczenie może prowadzić do stulejki, powtórnych zakażeń lub do stwardnienia zwyrodniałego u obu płci.

Kiła drugorzędowa – wtórna

W drugim etapie choroby pojawia się w około zmiany skórnej osutka kiłowa. Dodatkowo:

-znaczne powiększenie węzłów chłonnych

-wysypkę na całej skórze

-zmiany skórne w postaci plam, grudek, krostek

Wszystkim objawom mogą towarzyszyć objawy grypopodobne jak złe samopoczucie, temperatura, opuchnięcie węzłów chłonnych, podrażnienie opon mózgowych. Nieleczone drugie stadium kiły prowadzi do poważnych komplikacji, rozwoju trzeciego etapu lub formy utajonej. W obu przypadkach dalszy brak ingerencji może doprowadzić do wielu nieodwracalnych zmian, a nawet śmierci.

Kiła utajona

Istnieje właściwie bezobjawowo, sporadycznie pojawiają się nawroty wysypki, jednak bakteria wciąż krąży po organizmie i kumuluje się w różnych organach prowadząc do ich trwałego i nieodwracalnego uszkodzenia. Krętek blady może atakować różne układy jak nerwowy, uszkadzać opony mózgowe, wiele z tych zmian nie będzie możliwych do wyleczenia.

Kiła trzeciorzędowa

Występuje w dwóch postaciach, utajonej lub objawowej. Najczęściej przebiega ona bez objawów i dopiero przewlekła jej postać daje zmiany w postaci guzków wyrastających na różnych częściach ciała jak na twarzy. Są to zmiany, których nie da się cofnąć. W tym stadium rozpoznanie kiły jest już prostsze, ponieważ często nie sposób nie zauważyć zmian w zewnętrznym wyglądzie.

Kiła późna

Ostateczny etap choroby, który powoduje poważne zmiany w układzie nerwowym, naczyniowo – sercowym, co najczęściej prowadzi do śmierci osoby chorej. Rzadziej występuje w formie łagodnej. W przypadku wykrycia w tej fazie pacjent często skazany jest na śmierć, czasem udaje się przeprowadzić przeszczep uszkodzonych narządów, jednak w tym okresie organizm jest opanowany przez bakterie i wiele narządów już nigdy nie będzie funkcjonować normalnie.

Kiła wrodzona

Kiła wrodzona występuje u dzieci, których matka była zarażona kiłą a jej bakterie przedostały się do osocza i wniknęły w ciało dziecka jeszcze w łonie matki. Najczęstszym skutkiem zarażenia płodu są bardzo ciężkie zmiany rozwojowe prowadzące do poronienia. Bardzo rzadko zdarza się, by dziecko dożyło do narodzin. Jeśli tak się stanie zmiany, uszkodzenia, których doznał organizm są nie do cofnięcia i dziecko będzie wymagało stałej opieki lekarskiej.

Leczenie

Z podejrzeniem kiły należy udać się do dermatologa, on natomiast zleci odpowiednie badania i testy na obecność w organizmie bakterii krętka bladego. We wszystkich stadiach podawana jest penicylina lub inne pochodne antybiotyki, gdyż jest to najprostszy i najskuteczniejszy sposób leczenia.

W pierwszych stadiach choroba jest możliwa do całkowitego wyleczenia, późniejsze fazy są trudniejsze do opanowania, wymagają długiej kuracji i częstych kontroli, czy choroba nie przeszła w stan utajony. Dodatkowo w trakcie choroby bakterie mogą kumulować się w poszczególnych organach jak serce i je uszkadzać. W takiej sytuacji konieczny jest przeszczep przy jednoczesnej antybiotykoterapi. Czasem jednak będzie trzeba żyć z uszkodzeniem resztę życia pod stałą kontrolą medyczną.

Nie ma możliwości leczenia kiły domowymi sposobami, dlatego niezbędne jest jak najszybsze udanie się do lekarza na konsultację!