Jakie preparaty warto stosować przy biegunce?
Biegunka to jedna z najczęstszych dolegliwości zdrowotnych. Dotyka dzieci, dorosłych i seniorów. Może być wywołana różnymi czynnikami – od patogenów po określone rodzaje spożywanych pokarmów. Po jakie środki warto sięgnąć w przypadku wystąpienia biegunki, by szybko pozbyć się wstydliwego problemu?
Węgiel leczniczy
Jeżeli biegunce nie towarzyszą dodatkowe symptomy, nie wymaga stosowania specjalnych leków. W takich przypadkach dolegliwość przechodzi samoistnie po krótkim czasie. Jeśli dojdzie do łagodnej biegunki, można zażyć węgiel leczniczy. Środek wychwyci z przewodu pokarmowego substancje gnilne i toksyny. W ten sposób ograniczy kłopotliwy problem.
Warto pamiętać, że węgiel absorbuje nie tylko wspomniane substancje, ale też składniki pokarmowe, leki czy witaminy. Z powodu jego działania, należy zachować ostrożność z jego stosowaniem. Inne substancje lecznicze można podać na godzinę przed albo 2 godziny po zażyciu węgla. Środek dostępny jest w postaci tabletek i kapsułek. Można odszukać również syropy z węglem aktywowanym – okażą się najłatwiejsze do podania dzieciom.
Leki na biegunkę
Tabletki na biegunkę zawierają często chlorowodorek loperamidu (loperamid). Substancja blokuje obwodowe receptory opioidowe jelita cienkiego, spowalnia perystaltykę jelit oraz wydłuża czas przechodzenia pokarmu przez układ pokarmowy. Loperamid występuje w postaci tabletek przeznaczonych do połykania, żucia lub kapsułek. Wykorzystuje się go w leczeniu biegunek ostrych i przewlekłych. Można stosować go u dorosłych i dzieci powyżej 6 roku życia.
Loperamid nadaje się do łagodzenie biegunki podróżnych oraz biegunki spowodowanej zaburzeniami motoryki jelit. Substancja zagęszcza stolec i zmniejsza jego objętość. Zaleca się jej stosowanie pacjentom po rozległej resekcji jelit albo z przetoką jelita krętego. Loperamidu nie należy podawać przy biegunkach spowodowanych aktywnością bakterii enteroinwazyjnych.
Innym lekiem stosowanym w leczeniu biegunki jest nifuroksazyd. Substancja działa przeciwbakteryjnie i hamuje syntezę chorobotwórczych białek bakterii. Stosuje się go w postaci kapsułek żelatynowych i tabletek powlekanych. Nifuroksazyd w formie zawiesiny dostępny jest wyłącznie na receptę. Lek działa wyłącznie w świetle jelit. Nadaje się do leczenia biegunek bakteryjnych u dorosłych i dzieci powyżej 6 roku życia.
Kolejny lek na biegunkę wykorzystywany w łagodzeniu dolegliwości jest diosmektyt. Środek powleka i osłania śluzówkę przewodu pokarmowego, izolując ją od patogenów. Diosmektyt to bezpieczny lek na biegunkę, który może być stosowany również u dzieci. Występuje w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej.
Środki ściągające
Środki ściągające to substancje nieznacznie denaturujące śluz i białka na powierzchni śluzówki jelit. Powodują one wytworzenie się warstwy spowalniającej wymianę płynów i utrudniającej rozrzedzanie się mas kałowych. Dzięki wspomnianej warstwie toksyczne składniki treści jelitowej nie działają na narząd i nie zwiększają w nadmiarze jego motoryki.
Popularnymi środkami ściągającymi są garbniki. Substancje działają ściągająco na śluzówkę przewodu pokarmowego. Osłabiają jej funkcję wydzielniczą oraz hamują rozrzedzanie treści jelitowej. Do garbników wykorzystywanych w leczeniu biegunek zalicza się korę dębu, liść jeżyny, liść herbaty, kłącze pięciornika kurze ziele, liść maliny, owoc borówki czernicy, liść borówki brusznicy, ziele rzepiku, liść orzecha włoskiego oraz ziele pięciornika gęsiego.
Biegunka to przykra dolegliwość, która może utrudniać codzienne funkcjonowanie i popsuć wakacyjny wyjazd. Jest szczególnie problematyczna, gdy pojawi się w szkole czy pracy. W sytuacji, kiedy wystąpi, można sięgnąć po leki na biegunkę oraz naturalne środki łagodzące kłopotliwe objawy. Symptomy powinny ustąpić szybko, co wpłynie na poprawę samopoczucia.