Introwertyk – więzień duszy, czy szczęśliwy samotnik?

Społeczeństwo wykreowało wizję introwertyka jako nieśmiałego samotnika. Introwertyzm (łac. Intra „wewnątrz” i vertere „zwracać się”) to typ osobowości wyróżniony przez Karola Gustawa Junga. Czym jest introwertyzm i z czym to się je? Zaraz się przekonamy.

Czy jesteś introwertykiem?

Dwudziesty pierwszy wiek to czas pędu, hałasu i technologii. Fora, portale społecznościowe, wiadomości – zewsząd obdzieranie z prywatności i nieprzyjemny bulgot mediów. Brak anonimowości, brak ciszy i spokoju. W takim świecie muszę żyć introwertycy, którzy czerpią siłę do życia w zaciszu własnych przemyśleń.

Introwersja to pojęcie wymyślone przez Karola Junga, jako przeciwpostawienie ekstrawersji (energiczny, towarzyski, otwarty). Introwertyk natomiast skupia się na życiu wewnętrznym, docenia towarzystwo własnych myśli i przekonań, nie lubi zbyt wielu bodźców, którymi żywi się ekstrawertyk.

Cechy introwertyka:

• Potrzebuje dużo czasu na nawiązanie głębszych relacji.
• Odpoczywa w ciszy i samotności.
• Unika zbędnych rozmów.
• Nie posiada wielu zainteresowań.
• Jest doskonałym słuchaczem
• Skupia się w ciszy i bez rozpraszających się bodźców.
• Mówi powoli.

Liczbę introwertyków w społeczeństwie określa się na 25% – 46%.

Warto pamiętać, że nie istnieje 100% introwertyk czy ekstrawertyk. Każdy ma cechy jednej i drugiej grupy, z większymi lub mniejszymi wahaniami.

Nieśmiałość introwertyków.

Istnieje przekonanie, że introwertycy są nieśmiali, gdyż nie chcą udzielać się towarzysko. Susan Cain, autorka książki „Quiet. The Power of Introverts in a World That Can’t Stop Talking” omawia mity dotyczące introwertyzmu. Między innymi wspomina o zjawisku, jakim jest nieśmiałość. Bierze się ona z lęku przed oceną społeczeństwa, negatywnym odbiorem własnej osoby i strachu przed zmianami. Introwersja jest zaś prostą reakcją zamknięcia się na zbyt dużą ilość bodźców.

Introwersja jest ciężka do zrozumienia dla ludzi nielubiących ciszy. Kiedy dwie osoby nie rozmawiają, tworzy się natłok myśli, napięcie i nieuargumentowany lęk. Tą ciszą żywi się jedno, a drugie jej nie rozumie.

Współczesne społeczeństwo przykleiło introwertykom łatkę mrukowatego odludka, który boi się wyjść do ludzi.

Introwersja tych osób często jest problemem dla innych ze względu na przestrzeń i ciszę, którą tworzą w kontakcie. Dla części osób cisza to niebezpieczna przestrzeń, która wypełnia się różnymi uczuciami, od których poprzez mur słów chcą się odgrodzić. Przedłużająca się cisza w kontakcie dla tych osób może wywoływać duże napięcie i lęk, przezywane jako poczucie zagrożenia.

Czyli introwertyk nie potrzebuje ludzi?

To mit, który możemy dawno wyrzucić do śmieci i o nim zapomnieć. Utarte przekonanie społeczeństwa, że każdy introwertyk to samotnik, który stroni od ludzi jest nieprawdziwe. Samotność to nie tylko bycie samemu, z dala od ludzi. Samotność to też spokój duszy. Ba! Nawet można być samotnym we dwoje.

Introwertycy nie lubią dużych grup społecznych, unikają głośnych miejsc i jałowych dyskusji. Dzięki temu są doskonałymi słuchaczami, nawiązują bardzo głębokie i złożone relacje, choć nieliczne. Lubią pracować w pojedynkę, są kreatywni oraz skupieni na powierzonym zadaniu. W końcu najlepsza, najszczersza i najprawdziwsza rozmowa, to ta prowadzona w ciszy.

Jak żyć będąc introwertykiem introwertykiem

Dzisiejszy tryb życia wymaga od nas chociażby dozy ekstrawertyzmu, którą introwertyk musiałby z siebie wykrzesać. Chociaż w niektórych sytuacjach warto się przełamać do pierwszego kroku jak zmiana pracy, podjęcie nowego kierunku studiów czy rozpoczęcie przygody z nowym tematem to jest wiele sytuacji, w których introwertyk nie musi zmuszać się do rzeczy dla niego niewygodnych. Introwertycy to duża część społeczeństwa, dlatego pozwól sobie nim być. Oczywiście nie popadaj w skrajności, staraj się raz na jakiś czas wyjść poza swoją strefę komfortu i pracuj nad sobą, będzie Ci wtedy łatwiej. Jednak pamiętaj, żeby dać sobie odpocząć i nie wymagać od siebie lub od osoby introwertycznej zbyt wiele, daj jej czas do namysłu, a na pewno wykona zadanie ze świetnym rezultatem!

Introwertyk introwertykowi nierówny czyli o typach introwertyzmu

Chociaż może nam się wydawać, że wszyscy introwertycy są tacy sami, to można pośród nich wyróżnić co najmniej cztery typy, które będą zachowywać się inaczej oraz jednocześnie będą cenić sobie nieco inne wartości, którymi będą kierować się w życiu. Zacznijmy od typu lękliwego czyli osoby, z którą najbardziej kojarzy nam się introwertyzm, to osoba unikająca ludzi, nieśmiała i niepewna, jednak ma ona oko do drobnostek i szczegółów a do tego sprawdzi się jako osoba odpowiedzialna za plany. Drugim typem jest marzyciel – cichy, zamyślony, ale również niesamowicie kreatywny, daje się ponieść wodzom fantazji, o które ciężko u ekstrawertyków! Trzecim typem jest ogrodnik – osoba, która cieszy się z samotności, ale również lubi spędzać czas w gronie najbliższych mu osób, o które niezwykle dba i darzy zaufaniem! Czwartym i zarazem ostatnim typem jest introwertyk wycofany, osoba często o charakterze flegmatyka, wydaje się być nieco wolniejsza od innych, jednak analizuje sytuacje, jak mało kto!

Nie bój się introwertyka – czyli jak się zachowywać w otoczeniu osoby introwertycznej

Oto trzy zasady, których warto przestrzegać, jeżeli chcemy nawiązać bliższy kontakt, dzięki nim dowiesz się jakie mechanizmy zajdą w waszej relacji, dzięki którym możesz sobie zaskarbić cichego introwertyka!

1. Nie bój się ciszy

Introwertycy często milczą, cisza nie jest dla nich niezręczna,. Cisza to dla nich czas na zebranie myśli, uspokojenie się i zaplanowanie kolejnego kroku. Wspólna umiejętność milczenia to idealna sytuacja dla introwertyka!

2. Nie bój się odezwać pierwszy

Introwertycy często nie chcą się odzywać pierwsi, często ze względu na ich wysoko rozwiniętą empatię. Jeżeli czegoś potrzebujesz, pisz do nich śmiało, to nie tak, że „on” nie chce z Tobą rozmawiać, „on” po prostu nie chce Ci przeszkadzać! Z czasem będzie wiedział, że może pisać pierwszy, dlatego…

3. Nie bój się czasu

To coś, czego potrzebuje wielu introwertyków – czas. Chwila odpoczynku, ciszy, tylko dla siebie – po prostu świętego spokoju! W tym czasie kiedy my się stresujemy, introwertyk odpoczywa i regeneruje siły, jednak nigdy nie zapomina, dlatego nie bój się czasu rozłąki – on tylko wzmocni waszą relacje!