Glista ludzka – charakterystyka, objawy, zapobieganie i leczenie glistnicy

Choroby pasożytnicze przewodu pokarmowego to jedna z najczęstszych i najtrudniejszych do rozpoznania chorób. Najłatwiej zarazić się nimi w krajach egzotycznych przez zjedzenie owoców lub warzyw, które nie zostały uprzednio poddane obróbce termicznej lub przez wypicie wody z kranu. Warto jednak pamiętać o tym, że nie tylko w tropikalnych krajach spotykamy się z pasożytami, są one obecne cały czas w naszym środowisku. Jesteśmy narażeni na zarażenie w każdej sytuacji. Wystarczy nie umyć rąk po wyjściu z toalety lub przed posiłkiem i nasz organizm może zaraz zostać zainfekowany. Jedną z najczęściej rozpoznawalnych chorób pasożytniczych jest glistnica – choroba wywoływana przez glistę ludzką.

Glista ludzka – charakterystyka

Glista ludzka jest pasożytem, który najczęściej zagnieżdża się w ludzkim jelicie. Można wyróżnić obie płci pasożyta. Samice są większe – osiągają one długość między 20, a 40 centymetrów. Z kolei samce mają zazwyczaj długość od 10 do 30 centymetrów. Obie płci posiadają kształt walca, mają jasnoróżowy kolor, z białym pasem na brzuchu. Do organizmu człowieka glisty przenikają zawsze jedną drogą – z pożywieniem. Wędrują do jelita, gdzie samice składają jaja. Jest ich zazwyczaj około 200 tysięcy dziennie. Następnie z jajeczek wykluwają się larwy, które żywiciel wydala z organizmu razem z kałem. Teraz larwy czekają, by ponownie dostać się do naszego organizmu z pożywieniem. Trafiają po raz kolejny do jelita, stamtąd przenoszą się do naczyń krwionośnych, aby finalnie dotrzeć do płuc i pęcherzyków płucnych. Jest to im bardzo potrzebne, ponieważ nie mogą rozwijać się bez tlenu. W płucach larwy linieją, przebywają w nich do czasu, aż osiągną długość dwóch milimetrów. Następnie próbują dostać się do jamy ustnej, gdzie człowiek po raz kolejny je połyka. W ten sposób larwy ponownie trafiają do żołądka, a następnie do jelita, gdzie po upływie mniej więcej dwóch miesięcy zaczynają się rozmnażać. I w taki sposób w ludzkim organizmie pojawia się choroba o nazwie glistnica.

Glistnica – objawy

Glistnica nie jest chorobą, która należy do łatwo rozpoznawalnych, głównie ze względu na to, że nie daje charakterystycznych tylko sobie objawów. Mogą się one wiązać z całym szeregiem innych chorób. Do najczęstszych objawów możemy zaliczyć między innymi:

• Osłabienie organizmu
• Zawroty głowy
• Napady duszności
• Objawy alergii
• Zapalenie oskrzeli
• Zapalenie płuc
• Naciek płuca
• Biegunka
• Nudności
• Wymioty
• Ból brzucha
• Brak apetytu
• Bezsenność
• Nerwowość
• Ból głowy
• Stres
• Migrena
• Zapalenie opon mózgowych
• Problemy z koncentracją
• Problemy skórne – wypryski, pokrzywka, świąd
• Obrzęk twarzy
• Plucie krwią
• Zapalenie spojówek
• Astma oskrzelowa
• Zahamowanie wzrostu u dzieci

Objawy są zależne głównie od wieku zarażonej osoby i stadium rozwoju larwy. Wyniki przeprowadzonych przez naukowców badań wykazały, że osoba zarażona glistnicą może mieć w swoim organizmie do kilku kilogramów pasożytów. Jeżeli choroba nie zostanie w porę rozpoznana może spowodować poważne powikłania w różnych narządach i doprowadzić nawet do zawału.

Glistnica – rozpoznanie choroby

Rozpoznanie glistnicy nie należy do prostych. Choroba może nie dawać żadnych objawów. Z drugiej strony objawy mogą mogą świadczyć o występowaniu innych chorób. Najprostszy sposób na rozpoznanie glistnicy to zauważenie pasożyta w kale lub wymiocinach. Glisty mogą opuszczać nasz organizm również innymi drogami – przez każdy otwór w naszym ciele – nos czy uszy. Jeżeli zauważymy, że pasożyt opuścił nasze ciało należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Zleci on wykonanie badań kału. Możliwe jest także zlecenie zdjęcia RTG klatki piersiowej.

Glistnica – leczenie

Po rozpoznaniu glistnicy, lekarz wypisuje odpowiednie leki, które mają na celu usunięcie pasożytów z organizmu. Preparaty przyjmuje się w domu. Kuracja trwa przeważnie dwa tygodnie. Po upływie tego czasu lekarz ponownie zleca zbadanie kału, by stwierdzić, czy choroba ustąpiła. Jeśli tak się nie stało, powinniśmy powtórzyć kurację. Warto jednak wiedzieć, że leki przeciw glistnicy niekorzystnie wpływają na florę bakteryjną układu pokarmowego. W związku z tym zamiast po raz kolejny zatruwać organizm toksynami, możemy sięgnąć po domowe środki w walce z pasożytem. Należą do nich:

• Lucerna siewna – to roślina, która pochodzi z Afryki Północnej. Pomoże ona w uzupełnieniu w organizmie niedoboru witamin, co jest nieuchronne przy chorobach pasożytniczych.
• Komosa piżmowa – jest rośliną o gorzkim smaku, którą stosowali już Indianie w celu pozbycia się z organizmu pasożytów.
• Olej z goździka korzennego – dzięki temu ekstraktowi znacznie zmniejsza się ból związany z objawami glistnicy. Oprócz tego charakteryzuje się działaniem kojącym i odkażającym. Olej z tej rośliny skutecznie eliminuje z organizmu same pasożyty, jak i ich jajeczka.
• Owoce rangon creeper – jest to produkt trudno dostępny w naszym kraju, pochodzi z Indii. W tamtejszych rejonach ludzie produkują z owoców maść, która stosowana zewnętrznie usuwa objawy skórne związane z glistnicą. Owoce stosowane zewnętrznie pomagają zwalczyć nie tylko glistę ludzką, ale także inne pasożyty, które atakują układ pokarmowy.
• Czosnek – jeżeli rozgnieciemy jeden jego ząbek, wydzieli się z niego związek, nazywany alicinem. Działa on odstraszająco na pasożyty. Dodatkowo pomaga w zwiększeniu odporności i niszczy glisty, które zagnieździły się w jelitach.
• Kora Pau D’Arco – kora tej rośliny pozwala na zmniejszenie bólu związanego z objawami, które daje glistnica. Oprócz tego charakteryzuje się działaniem odtruwającym i odkażającym, dzięki którym pozwala na pomoc w eliminowaniu pasożytów z organizmu.

Glistnica – profilaktyka

Aby nie męczyć się z niezwykle nieprzyjemnymi objawami glistnicy nie trzeba specjalnych wyrzeczeń. Wystarczy dokładnie myć ręce przed każdym posiłkiem i po wyjściu z toalety. Nie należy spożywać nieumytych owoców i warzyw. Niewskazane jest także picie nieprzegotowanej wody z kranu. Oprócz tego należy pamiętać o higienie osobistej – codziennie zmieniać bieliznę i wietrzyć pościel.