Dlaczego dopada nas katar sienny

Alergiczny nieżyt nosa, szczególnie występujący sezonowo jest schorzeniem, które może być zdiagnozowane na podstawie objawów i wywiadu lekarskiego. Niestety, często wiedza na temat tego, co nas uczula nie jest równoznaczna z możliwością wykluczenia alergenów z naszego otoczenia.

Alergiczny nieżyt nosa jest odpowiedzią zapalną na substancje drażniące dostające się do naszego organizmu i wywołujących reakcję odpornościową ze strony śluzówki nosa. Charakteryzuje się świądem, kichaniem, wodnistą wydzieliną i uczuciem zatkanego, tkliwego nosa. Oprócz napadów kataru, kontakt z alergenem wziewnym powoduje w niektórych przypadkach napady astmy. Odruchowe oddychanie przez usta dodatkowo wzmaga reakcję alergiczną powodując kaszel. Alergie wziewne nie zależą od wieku. Bywa, że po osiągnięciu dorosłości mogą się cofnąć lub zmniejszyć albo przeciwnie – może dojść do zaostrzenia objawów i powstania astmy, dlatego nie powinno się ich lekceważyć.

Towarzyszą mu świąd krtani lub wnętrza ucha oraz często zapalenie spojówek. Dodatkowo mogą wystąpić objawy ogólnego rozbicia, zmęczenia, bólu głowy czy rozdrażnienia. Siła natężenia objawów zależy tutaj przede wszystkim od okresu pylenia i naszego wystawienia na czynniki powodujące alergię.

Marimer – skuteczny spray na katar sienny

Alergeny odpowiedzialne za wywołanie reakcji są białkami, na które reaguje nasz system immunologiczny. Najczęstszy sezonowy nieżyt nosa jest wywołany przez pyłki traw, drzew i kwiatów. Podczas gdy objawy osobom na nie uczulonym towarzyszą średnio do kilku miesięcy, ciągły kontakt z alergenem znajdującym się w domu bądź pracy może powodować całoroczne problemy z oddychaniem. Mogą to być roztocza, pył, substancje wytwarzane w procesie technologicznym czy grzyby. Możliwości jest bardzo wiele, dlatego warto przeprowadzić odpowiednie testy alergiczne skóry na substancje podejrzewane o wywoływanie reakcji.

Alergia sezonowa

Sezonowy nieżyt nosa wywołują pyłki traw, drzew i chwastów. Trwa on około kilku miesięcy. Przy suchej i wietrznej pogodzie pyłki przebywają duże odległości i wywołują nasilone dolegliwości u chorych znajdujących się daleko od pierwotnego źródła pochodzenia alergenu.
W Europie wyróżnia się trzy główne okresy pylenia:

Sezon wiosenny – zwany sezonem drzew: leszczyna, brzoza, olcha, jesion – obejmuje okres produkcji i występowania ziaren pyłku od 1. lutego do 30. marca. Data początku kwitnienia to początek marca.
Sezon wczesno-letni – zwany sezonem traw: tymotka, kostrzewa, kupówka, zboża – zawiera się w okresie pomiędzy 1. maja a 31. lipca i związany jest z występowaniem głównie roślin trawiastych: dzikie trawy, zboża, chwasty wczesno-letnie oraz pyłków niektórych drzew.
Sezon późnoletnio-jesienny – sezon chwastów – bylica, ambrozja, pokrzywa – pyłek wytwarzany po 16. lipca składa się w przeważającej mierze z ziaren pyłku chwastów.

Podłoże alergicznych schorzeń układu oddechowego jest złożone i zależne od wielu czynników. Na rozwój alergii wpływają czynniki środowiskowe i te związane ze stylem życia. Reakcja na alergeny może pojawić się bezpośrednio po prowokacji alergenem i cechuje się głównie kichaniem, świądem i obecnością wodnistej wydzieliny, podczas gdy faza opóźniona może być odczuwana nawet przez dwa dni, a jej najistotniejszym objawem jest utrudnienie oddychania przez nos.

Pomiędzy niektórymi pokarmami i pyłkiem występują reakcje krzyżowe, które wzmacniają wzajemną reakcję u uczulonego. Tak jest w przypadku pacjentów uczulonych na brzozę, wzmacniając reakcję pod wpływem jabłka, wiśni, orzechów oraz brzoskwiń. Warto o tym pamiętać i wystrzegać się spożywania niektórych pokarmów w trakcie sezonu pylenia.

Jak pozbyć się alergenów

Człowiekowi coraz trudniej zachować symbiozę z naturą. Podejrzewa się, że rozwój alergii jest spowodowane naruszeniem naturalnego ekosystemu ziemi i izolowanie się od powszechnych kiedyś roślin. Dochodzi do tego, że sposobem na pozbycie się sezonowych reakcji alergicznych jest znów postępujące odgrodzenie się od przyrody. Chorującym na katar sienny w momentach zaostrzenia objawów zaleca się:

• zamykanie okien i unikanie spania przy otwartym lufciku.
• unikanie aktywności na dworze
• częstsze mycie zwierząt domowych
• częste opłukiwanie wodą twarzy, by pozbyć się z niej alergenów
• codzienne mycie głowy
• używanie klimatyzatora i filtru pyłku w domu oraz samochodzie
• nie suszenie ubrań i pościeli na zewnątrz
• oczyszczenie domu z kurzu
• pranie ubrań w proszku dedykowanym alergikom
• nie przegrzewanie mieszkania

Spray do nosa na alergię

Leczenie kataru siennego najlepiej rozpocząć przed spodziewanym wystąpieniem objawów. Do nosa i oczu można zacząć zakraplać leki przeciwhistaminowe o działaniu ściągającym i obkurczającym naczynia krwionośne. Tabletki dla alergików warto przyjmować już po wystąpieniu objawów, ze względu na ich silniejsze działanie. Ulgę w ciągu dnia przyniesie płukanie przegród nosowch roztworem soli morskiej, która usunie z nabłonka alergeny i przywróci komfort oddechu. Prewencyjnie warto zastosować witaminę C a w przypadku silnych reakcji leki z kwasem acetylosalicylowym czy pseudoefedryną, które skutecznie udrożnią nos i dodatkowo zniosą często towarzyszący mu ból głowy.

Objawy kataru siennego

W przypadku kataru siennego wydzielina z jest zawsze wodnista i przejrzysta. Utrzymuje się miesiącami i jest trudna do całkowitego pokonania. Towarzyszy mu swędzenie nosa, kichanie. Oczy stają się przekrwione, obrzęknięte, swędzą, pieką i łzawią. Często współwystępuje ból głowy. W zaostrzonym przebiegu może dojść nawet do utraty węchu. Jeśli wydzielina przybiera koloru żółtego lub zielonego i gęstnieje – mamy do czynienia z katarem infekcyjnym i taki powinien już być leczony innymi środkami farmakologicznymi. Charakterystyczny dla kataru siennego jest także brak podniesionej temperatury ciała, co występuje w katarze wirusowym. Alergiczny nieżyt nosa nie jest zakaźny, następuje po wyjściu z domu, zabawie z psem czy kotem – podsumowując – po kontakcie z alergenem.

Przyczyny kataru siennego

Katar sienny występuje na skutek kontaktu z alergenem wywołującym odpowiedź immunologiczną organizmu. Dowiedziono, że istnieją czynniki zwiększające prawdopodobieństwo alergii u pewnych grup osób. Należą do nich:

• schorzenia alergiczne już występują w rodzinie
• choroby alergiczne częstsze u pierwszych dzieci w rodzinie i generalnie płci męskiej
• schorzenie pochodzenia alergicznego już wystąpiło u pacjenta
• objawy są zawsze związane z ta sama porą roku lub danym miejscem, np. zakurzonym pokojem