Cytomegalia – objawy choroby, dlaczego jest niebezpieczna dla kobiet w ciąży

To choroba, o której mało z nas zdaje sobie sprawę, gdyż często przechodzimy ją bez wiedzy o tym. Oznacza to, że nie daje swoistych i silnych objawów. Dopiero kiedy odporność jest znacznie obniżona jak u osób z HIV, u biorców organów lub z chorobami wymagającymi chemioterapii wirus cytomegalii może siać wielkie spustoszenie w naszym organizmie. Niestety drugą grupą osób, która jest wystawiona na niebezpieczeństwo to kobiety planujące ciążę. Przeważnie nie ma powodów do obaw, ponieważ szacuje się, że około 80% społeczeństwa przeszło już chorobę i uodporniło się na wirusa, jednak jeżeli wirus się uaktywni w trakcie ciąży może być to poważny problem dla przyszłej mamy.

Co to jest cytomegalia

Cytomegalia to choroba spowodowana cytomegalowirusem, który jest blisko „spokrewniony” z wirusem opryszczki. Jest to wirus typowy u ssaków i jego nosicielami są nie tylko ludzie, ale również różne gatunki małp. Chociaż u człowieka z prawidłowo działającym układem odpornościowym nie jest groźny i przebieg może być bezobjawowy lub łagodny, to dla osób o obniżonej odporności lub kobiet w ciąży może być przyczyną dla wielu problemów zdrowotnych.

Kiedy cytomegalia jest niebezpieczna – okres ciąży

Wirus jest największym zagrożeniem dla kobiet planujących ciążę lub tych, które już w niej są. Sytuacja jest prostsza jeżeli planujemy ciążę, gdyż możliwe jest odłożenie daty planowania dziecka na później. Jednak jeżeli wirus zaatakuje w pierwszym trymestrze ciąży jest bardzo duże ryzyko powikłań nie tylko dziecka po urodzeniu, ale co gorsza może spowodować duże uszkodzenia w życiu płodowym. Podczas gdy matka może mieć znikome objawy i bardzo łagodnie przejść chorobę, płód może zostać trwale uszkodzony. Jeżeli z kolei kobieta zachoruje w ostatnim trymestrze ciąży możliwe jest przedostanie się wirusa do ciała dziecka z mlekiem matki, krwią podczas porodu lub nawet przez łożysko. W takiej sytuacji dziecko jest również zagrożone możliwością spowolnienia psychoruchowego i wielu innych chorób jak zapalenie płuc czy wątroby!

Jak zaplanować ciążę, aby uniknąć cytomegalii

Przed ciążą warto porozmawiać z lekarzem ginekologiem o swoich obawach, gdyż cytomegalia w trakcie trwania ciąży to rzadkość, to mimo wszystko jest to bardzo niebezpieczna choroba. Warto zatem zrobić specjalne testy na obecność wirusa w stanie letalnym czyli uśpionym. Jeżeli wirus znajduje się we krwi to nie ma specjalnych powodów do obaw, gdyż choroba rzadko atakuje ponownie, wystarczy dbać o odporność. Jeżeli jednak wirusa nie ma we krwi i jesteśmy w 20% społeczeństwa, którego wirus nie dotknął to trzeba bardzo zadbać o zdrowie, aby nie dać się zarazić wirusem!

Skutki cytomegalii w ciąży

Skutki przejścia cytomegalii w ciąży są przede wszystkim groźne dla dziecka. Jest to szereg chorób, które mogą spowodować nieodwracalne zmiany. Najczęstsze skutki cytomegalii to:

• wady rozwojowe z czasu życia płodowego czyli wszelkie niedorozwinięcia

• opóźnienie psychoruchowe

• zapalenie wątroby

• zapalenie śledziony

• powiększenie wątroby i/lub śledziony

• zapalenie płuc

• głuchota

• uszkodzenie plamki żółtej w oku, a nawet ślepota

Cytomegalia wrodzona i nabyta

Cytomegalia może zostać podzielona na dwie postaci, to jest nabytą, czyli kiedy człowiek zachoruje po około 2 roku życia na chorobę i nie będzie to choroba spowodowana przeniesieniem się jej z ciała matki na ciało dziecka oraz wrodzoną. To wrodzona wyrządza największą krzywdę, gdyż pochodzi jeszcze z ciała matki, niezależnie od tego w jaki sposób wirus przeniknął do ciała dziecka. Może to zmienić całe przyszłe życie dziecka wraz z jego chorobami, które mogły powstać w trakcie namnażania się wirusa.

Omegamed Odporność syrop w saszetkach dla dorosłych – 30 saszetek

Przebieg i objawy cytomegalii

Choroba najczęściej jest nieobjawowa lub objawami przypomina grypę. Jeżeli jesteśmy zdrowi to nie ma powodu do obaw, gdyż wirus nie wyrządzi żadnej krzywdy. Objawy które mogą się pojawić to:

• ból gardła

• bóle mięśni

• niewysoka temperatura

• powiększenie śledziony i/lub wątroby

Nasilenie podanych objawów może występować w sytuacji, kiedy zaraziliśmy się wirusem a nasza odporność nie jest wystarczająca do walki z nim. Są to naprawdę wyjątkowe sytuacje to znaczy nie chodzi o zwykłe przeziębienie lecz trwałe uszkodzenia odporności jak HIV, biorcy organów czy osoby stosujące leki obniżające odporność.

Nawrót choroby

Bardzo rzadko zdarza się aby choroba nawróciła. Dzieje się to przeważnie tylko w sytuacji drastycznego obniżenia odporności jak było to podane wyżej.

Jak dochodzi do zarażenia wirusem cytomegalii

Do zarażenia może dojść na wiele sposobów, ponieważ wirus rozprzestrzeniony jest stale w naszym organizmie jednak w formie letalnej czyli uśpionej. Z tego powodu do zarażenia może dojść poprzez:

• kontakt z kałem, moczem, łzami, śliną, wydzielinami jak śluz z pochwy czy sperma, krwi, a nawet w mleku matki

• możliwe jest zarażenie w życiu płodowym poprzez: przeniknięcie wirusa przez łożysko, kontakt z krwią matki podczas porodu

• dodatkowo u noworodków choroba może być spowodowana przetoczeniem krwi od osoby zarażonej

Rozpoznanie cytomegalii

Cytomegalie rozpoznaje się poprzez specjalistyczne badania najczęściej krwi, ponieważ najłatwiej można ją pobrać w laboratorium, gdzie podda się ją specjalnym badaniom. Jest to jednak stosunkowo rzadkie badanie.

Leczenie cytomegalii

Cytomegalia przeważnie nie wymaga leczenia i jest to tylko leczenie objawowe. Jednak w sytuacji, kiedy zarażona jest osoba o obniżonej odporności lub kobieta w ciąży możliwe jest podanie specyficznych leków, dzieje się tak również, jeżeli wirus wyraźnie zaatakował konkretny narząd na przykład plamkę żółtą i zagrożona jest utrata wzroku. W takich sytuacjach jest niewielka grupa leków, która może przynieść poprawę i uratować przed trwałym uszkodzeniem.

Trwała odporność

Na szczęście przebycie choroby skutkuje trwałą odpornością. Polega to na tym, że organizm zwalcza wirusa i jest on w pewnym stopniu usuwany z organizmu, jednak nie w zupełności. Sprawia to, że nabywamy odporności na niego i tylko w przypadkach skrajnie obniżonej odporności istnieje szansa nawrotu choroby.