Choroby weneryczne. Jak się ich ustrzec? 7 najgroźniejszych chorób przenoszonych droga płciową.
Choroby weneryczne to inaczej choroby przenoszone droga płciową. Mogą być wywołane przez bakterie, wirusy, grzyby a nawet pasożyty. Mechanizm przenoszenia chorób jest oczywisty. Jednak do zarażenia nie dochodzi jedynie poprzez tradycyjny dopochwowy stosunek seksualny ale również poprzez seks analny i oralny.
Sam seks nie musi stanowić podstawy do obaw. Czynnikami zwiększającymi ryzyko możliwości zachorowania na chorobę weneryczną są jednak sytuacje z nim związane, a mianowicie: wielu partnerów seksualnych, niestosowanie prezerwatyw, spożywanie substancji psychoaktywnych, które prowadzą do podejmowania ryzykownych zachowań a także używanie gadżetów erotycznych i nieprzestrzeganie zasad higieny.
7 najgroźniejszych chorób wenerycznych
Choroby weneryczne towarzyszą ludzkości od dawien dawna i nie sposób ich całkowicie wyeliminować. Najbardziej narażeni na zachorowanie są ludzie w wieku między 18 a 24 rokiem życia a także homoseksualni mężczyźni zmieniający partnerów. Do najgroźniejszych chorób wenerycznych jeśli chodzi o przebieg, skutki i trudności leczenia zaliczamy:
Rzeżączka
Rzeżączka to choroba wywoływana przez bakterie Gram-ujemne. Są nimi dwoinki rzeżączki. Do zakażenia może dojść poprzez kontakt seksualny lub podczas porodu, kiedy matka przekazuje dziecku bakterie. Zakażenia z innych powodów są raczej rzadko spotykane i jeśli już się zdarzają, to dotyczą używania wspólnych przedmiotów tj. mokrej gąbki lub ręcznika chorej osoby. Dwoinki rzeżączki są w stanie utrzymywać się poza organizmem nawet do doby. U kobiet rzeżączka zazwyczaj nie wywołuje żadnych objawów. Możliwe są jednak ropne upławy i bóle w podbrzuszu, a także typowe objawy charakterystyczne dla infekcji pochwy, czyli pieczenie okolic intymnych. Czasem zdarza się, że kobiecie rozreguluje się cykl miesiączkowy. Z kolei u mężczyzn choroba objawia się ropna wydzieliną z cewki moczowej, pieczeniem i bólem przy oddawaniu moczu.
Kiła
Następną groźną choroba jest kiła, którą wywołuje krętek blady będący bakterią. Zakazić się można poprzez kontakt okolic intymnych lub kontakt przezodbytniczy i oralny. W ostatnim przypadku dalsze zakażenie może następować nawet przez pocałunek z osobą zarażoną. Kiła często przyjmuje postać utajoną i w takiej formie szkodzi zdrowiu. Nieleczona kiła wprowadza zmiany w układzie nerwowym, układzie krążenia, w strukturze kości i stawów a nawet prowadzi do zaburzeń psychicznych. Istotne objawy kiły to wrzód na genitaliach lub sromie a następnie wysypka na dłoniach i stopach. Takie objawy należą do 1 stadium. Dalsze stadia przebiegają jako utajone
AIDS
AIDS to choroba zakaźna powodowana przez wirusa HIV. Ta choroba identyfikowana jest jako upośledzenie odporności. Pierwsze fazy choroby są bezobjawowe. Taki stan może trwać nawet 10 lat. Kolejne stadia AIDS powodują znaczny spadek odporności organizmu, który już nie jest w stanie radzić sobie z kolejnymi infekcjami, nawet tak błahymi jak przeziębienie i w efekcie prowadzi do gruźlicy, zapalenia płuc i nowotworów. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt seksualny ale również przez krew. . Matka może zarazić swoje dziecko podczas porodu. Dlatego celem obniżenia zachorowalności osoby niebędące w stałych stosunkach seksualnych z jedną osoba powinny regularnie wykonywać testy na obecność wirusa HIV.
Chlamydioza
Chlamydioza wywoływana jest przez bakterię Chlamydia trachomatis. U większości chorych nie wywołuje objawów, a diagnoza pada dopiero w chwili, gdy pojawiają się powikłania nieleczonej choroby. Do powikłań należą zapalenie najądrza u kobiet i przydatków u kobiet. Inaczej niż w przypadku AIDS, do zarażenia chlamydiozą może dojść poprzez stosunki seksualne, poprzez krew ale tez przez błony śluzowe i skórę. Zaniedbana chlamydioza może prowadzić nawet do niepłodności.
Ziarnica Weneryczna pachwin
Ziarnica weneryczna pachwin wywoływana jest przez te same bakterie co chlamydioza. Najczęściej spotyka się ją u ludzi żyjących w krajach tropikalnych i międzytropikalnych. Towarzyszące chorobie objawy to: owrzodzenia, pęcherze, grudki na narządach płciowych ale także stany zapalne węzłów chłonnych, bóle stawów i ropnie.
Opryszczka narządów płciowych
Opryszczka narządów płciowych to efekt działania wirusa HSV 2, który powoduje tworzenie się bolesnych pęcherzy gromadzących się w skupiska zlokalizowane wokół narządów płciowych lub odbytu. Opryszczka powiększa się przez około 2 tygodnie. Po tym czasie zmiany pękają i przekształcają się w płytkie wrzody. Leczenie wymaga farmakoterapii doustnej oraz miejscowej. Doustnie podaje się tabletki, a miejscowo smaruje maścią przeciwzapalną. Kobiety ciężarne chore na opryszczkę powinny rodzić przez cesarskie cięcie, aby zniwelizować ryzyko zarażenia dziecka.
Mięczak zakaźny
Mięczak zakaźny jest wywoływany przez wirus ospy Poxviridae. Wirus przenosi się poprzez kontakt seksualny oraz kontakt z zarażonymi przedmiotami. Objawy charakterystyczne dla tej choroby to wyrośniecie twardych guzków w kolorze cielistym lub żółtym, które w środku wypełnione są substancją o kaszowatej konsystencji. Guzki tworzą się na członku oraz na wargach sromowych i wzgórku łonowym. Mięczak zakaźny zazwyczaj znika sam po kilku miesiącach, a jego leczenie polega na przyjmowaniu leków doustnych i stosowaniu maści. Jeśli powstałe zmiany są duże, wówczas usuwa się je poprzez koagulację.