Paciorkowiec to bakteria o kulistym kształcie, której nazwa pochodzi od charakterystycznego kształtu – połączonych ze sobą kuleczek. Rozmnażają się poprzez podział wzdłuż jednej osi, dlatego rosną w łańcuchu lub parach. Wiele z nich nie jest szkodliwa dla naszego organizmu i spokojnie zasiedla jamę ustną, skórę czy jelita – są częścią flory bakteryjnej.
Co powodują paciorkowce? Objawy zakażenia
Te paciorkowce, które sa szkodliwe dla człowieka potrafią wywołać wiele chorób, szczególnie groźnych dla małych dzieci i kobiet w ciąży. Często są bagatelizowane, a najczęściej to one są przyczyną wielu problemów.
Po raz pierwszy paciorkowiec został wykryty jako czynnik wywołujący zapalenie płuc. Streptococcus pneumoniae, znany też pod określeniem pneumokoki oprócz zapalenia płuc wywołuje także zapalenie opon mózgowych i zapalenie ucha. Istnieją także paciorkowce odpowiedzialne za anginy, w tym ropną, zapalenie stawów oraz zakażenie krwi – sepsę. Atakują wtedy, kiedy odporność organizmu jest osłabiona, więc najskuteczniejszą metodą na walkę jest dbanie o siebie w okresie przejściowym.
Systematyka paciorkowców – jak dzielimy paciorkowce
Wszystkie gatunki paciorkowców są dzielone ze względu na ich właściwości hemolityczne, czyli umiejętność niszczenia krwinek. Oznacza się je od A do O, grupy A i B mają największe znaczenie.
-
Grupa A – Streptococcus pyogenes, paciorkowiec ropny. To on powoduje zapalenie gardła, ostrą gorączkę reumatyczną, szkarlatynę, różę, ostre zapalenie kłębuszków nerkowych. Źródłem zakażenia jest człowiek, nosicielstwo wynosi 10-20%, jednak o wiele częściej kolonizuje organizmy młode, w tym dzieci.
-
Grupa B – Streptococcus agalactiae, paciorkowiec bezmleczności. Jest przyczyną zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u noworodków i starszych dzieci, zakażenia krwi (innego niż sepsa). Kolonizuje drogi rodne kobiety i w ten sposób może dojść do przedwczesnego rozerwania błon płodowych.
-
Grupa C – Streptococcus equi. Powoduje zakaźną chorobę atakującą konie, a także wywołuje zakażenia u innych gatunków ssaków.
-
Grupa D – Wiele paciorkowców będących w grupie D, zostało sklasyfikowanych ponownie i umieszczonych w rodzaju Enterococcus (Gram-dodatnie ziarniaki). Między innymi Enterococcus faecalis – początkowo paciorkowiec kałowy.
-
Pneumokoki – Streptococcus pneumoniae, dwoinka zapalenia płuc. Występują w jamie nosowej i gardle dzieci oraz zdrowych dorosłych. U dzieci dochodzi łatwiej do zasiedlenia, ponieważ z powodu niedojrzałości układu odpornościowego nie produkują wystarczającej ilości przeciwciał.
-
Viridans i inne – Streptococcus viridans, paciorkowiec zieleniejący. Wywołuje zapalenie wsierdzia oraz ropień zęba.
-
Grupa G – Streptococcus canis, Streptococcus dysgalactiae. U zwierząt wywołuje choroby skóry i układu rozrodczego. Jest powodem poronienia. Czasami zakaża człowieka (zapalenie opon mózgowych, zapalenie otrzewnej, sepsa).
Leczenie i zapobieganie paciorkowcom
Jedynym sposobem na ochronę przed paciorkowcami jest inwestycja w poprawę odporności. Możemy to zrobić zażywając suplementy, poprawiając menu przez zwiększenie ilości jedzonych warzyw, owoców oraz żywności nieprzetworzonej i spędzając więcej czasu na świeżym powietrzu. Należy również pamiętać, że życie w ciągłym stresie, brak odpowiedniej ilości snu oraz zmiana aury również wpływają negatywnie na naszą odporność.
Silne właściwości antybakteryjne wykazuje srebro koloidalne, które możemy spożywać podczas zakażeń paciorkowcem. Gdy już dojdzie do zakażenia, leczenie jest dobierane na podstawie rozpoznanie z jakim paciorkowcem mamy do czynienia. W tym celu należy udać się do lekarza pierwszego kontaktu.
Paciorkowiec w ciąży, dlaczego jest zagrożeniem?
Paciorkowce mogą być obecne w pochwie, odbycie oraz dolnym odcinku przewodu pokarmowego. U zdrowych kobiet nie powodują dolegliwości, jednak groźne stają się po zajściu w ciążę. To właśnie wtedy warunki do rozwoju paciorkowców stają się najbardziej korzystne. Wzrost liczby bakterii może stać się zagrożeniem dla matki, kiedy jej odporność zostanie osłabiona, ale przede wszystkim dla noworodka, które jeszcze nie wykształciło odpowiedniej odporności. Paciorkowce można wykryć wykonując posiew z okolic pochwy i odbytu. Badanie nie jest bolesne i jest szybko wykonywane. Jeśli badania wykażą, że kobieta jest nosicielką, to zostają wtedy dobrane odpowiednie antybiotyki na które bakterie są wrażliwe.
Jednak bakterie mogą powrócić i w tym celu antybiotyk zostaje podany ponownie przed porodem, aby wykluczyć możliwość kontaktu bakterii z noworodkiem.